این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «جمال الدين محمد پيرجمالی اردستانی»
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ جمال الدين محمد اردستانی پيرجمالی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به جمال الدين محمد پيرجمالی اردستانی منتقل کرد) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
== | ==زندگی نامه== | ||
پيرجمال در سال ۸۱۹ ق در اردستان متولد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظمه مشرف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پير مرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله پیر جمالیه را تأسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محله فهره اردستان مدفون شد. | پيرجمال در سال ۸۱۹ ق در اردستان متولد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظمه مشرف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پير مرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله پیر جمالیه را تأسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محله فهره اردستان مدفون شد. | ||
==آثار== | |||
== | |||
وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تألیفاتی از خود به یادگار گذاشته است. | وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تألیفاتی از خود به یادگار گذاشته است. | ||
| سطر ۶۶: | سطر ۶۵: | ||
الدين»، ص۹۸.</ref> | الدين»، ص۹۸.</ref> | ||
| سطر ۷۳: | سطر ۷۱: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۲۲
پیر جمال الدين محمد اردستانی معروف به پیر جمالی و متخلص به جمالی عارف سالک و ادیب شاعر اردستانی است[۱] .
زندگی نامه
پيرجمال در سال ۸۱۹ ق در اردستان متولد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظمه مشرف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پير مرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله پیر جمالیه را تأسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محله فهره اردستان مدفون شد.
آثار
وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تألیفاتی از خود به یادگار گذاشته است.
1. «بيان الحق في احوال سيد المرسلین»، شامل ۷ مثنوی به نام های: «مصباح الأرواح»، «احکام المبین»، «نهايه الحکمه»، «بدايه المحبه»، هدایه المعرفه»، «فتح الأبواب» و «شرح الواصلين».
۲. منظومة «شرح الكنوز و کشف الرموز
۳. «مرآت الأفراد» (مجموعه ۶۹ رساله کوچک)
4. منظومه «روح القدس»
5. تنبیه الغافلین (نظم و نثر)
6. منظومه «مهر قلوب»
۷. «قدرت نامه»
۸. «نصرت نامه»
۹. «فرصت نامه»
۱۰. «مرآت الحبيب»
۱۱. «رباعيات» در شرح منظومه (صفوت اهل التحقيق أفضل الدين کاشانی
۱۲. منظومه «مهرافروز و آفتاب ظلمت سوز»
۱۳. «کنز الدقایق و میزان الحقایق»
14. کشف الأرواح»
۱۵. «مدح الفقر»
16. «معلومات اسرار القلب و مفهومات انوار القلوب»
۱۷. «فتح الأبواب و حقيقه الآداب»
۱۸. «مکاتب»
۱۹. «نور على نور»
۲۰. مثنوی «ناظر و منظور»
۲۱. «المسطور في رق المنشور»
۲۲. «استقامت نامه)
۲۳. «مشکات المحبين)
24. «کلیات اشعار»[۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.