این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «جمال الدين محمد پيرجمالی اردستانی»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
== | ==زندگی نامه== | ||
پيرجمال در سال ۸۱۹ ق در اردستان متولد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظمه مشرف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پير مرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله پیر جمالیه را تأسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محله فهره اردستان مدفون شد. | پيرجمال در سال ۸۱۹ ق در اردستان متولد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظمه مشرف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پير مرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله پیر جمالیه را تأسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محله فهره اردستان مدفون شد. | ||
==آثار== | |||
== | |||
وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تألیفاتی از خود به یادگار گذاشته است. | وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تألیفاتی از خود به یادگار گذاشته است. | ||
| سطر ۶۶: | سطر ۶۵: | ||
الدين»، ص۹۸.</ref> | الدين»، ص۹۸.</ref> | ||
| سطر ۷۳: | سطر ۷۱: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۲۲
پیر جمال الدين محمد اردستانی معروف به پیر جمالی و متخلص به جمالی عارف سالک و ادیب شاعر اردستانی است[۱] .
زندگی نامه
پيرجمال در سال ۸۱۹ ق در اردستان متولد شد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت و چون علم رسمی او را قانع نکرد به سفر پرداخت و به مکه معظمه مشرف شد. پس از بازگشت به اردستان نزد عارف سالک آن جا پير مرتضی علی اردستانی رفته و مراتب طریقت و سیر و سلوک را نزد او طی کرده و پس از فوت او به ارشاد مردم پرداخته و سلسله پیر جمالیه را تأسیس کرده است. وی سرانجام در ۸۷۹ ق وفات یافته و در بقعه پیر مرتضی در محله فهره اردستان مدفون شد.
آثار
وی در نظم و نثر و فقه و حدیث و منطق و کلام نیز مهارت داشته و تألیفاتی از خود به یادگار گذاشته است.
1. «بيان الحق في احوال سيد المرسلین»، شامل ۷ مثنوی به نام های: «مصباح الأرواح»، «احکام المبین»، «نهايه الحکمه»، «بدايه المحبه»، هدایه المعرفه»، «فتح الأبواب» و «شرح الواصلين».
۲. منظومة «شرح الكنوز و کشف الرموز
۳. «مرآت الأفراد» (مجموعه ۶۹ رساله کوچک)
4. منظومه «روح القدس»
5. تنبیه الغافلین (نظم و نثر)
6. منظومه «مهر قلوب»
۷. «قدرت نامه»
۸. «نصرت نامه»
۹. «فرصت نامه»
۱۰. «مرآت الحبيب»
۱۱. «رباعيات» در شرح منظومه (صفوت اهل التحقيق أفضل الدين کاشانی
۱۲. منظومه «مهرافروز و آفتاب ظلمت سوز»
۱۳. «کنز الدقایق و میزان الحقایق»
14. کشف الأرواح»
۱۵. «مدح الفقر»
16. «معلومات اسرار القلب و مفهومات انوار القلوب»
۱۷. «فتح الأبواب و حقيقه الآداب»
۱۸. «مکاتب»
۱۹. «نور على نور»
۲۰. مثنوی «ناظر و منظور»
۲۱. «المسطور في رق المنشور»
۲۲. «استقامت نامه)
۲۳. «مشکات المحبين)
24. «کلیات اشعار»[۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.