این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدباقر بن محمدکاظم اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ محمدباقربن محمدکاظم اصفهانی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به محمدباقر بن محمدکاظم اصفهانی منتقل کرد) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شیخ محمّد باقر | '''شیخ محمّد باقر''' (1251-1332ق)، فرزند ملّا محمّد کاظم اصفهانی عالم فاضل و ادیب قرن سیزدهم و چهاردهم قمری است. | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
محمدباقر نجفی تحصیل را ابتدا نزد پدر آغاز کرد. سپس نزد شیخ محمّد حسین پاشنه طلایی اردستانی و شیخ حسین بافقی یزدی معروف به «کسائی» تحصیل کرد. از درس میرزا علینقلی طباطبائی، شیخ محمّد تقی | محمدباقر نجفی در سال 1251ق در کربلا متولّد شد. تحصیل را ابتدا نزد پدر آغاز کرد. سپس نزد شیخ محمّد حسین پاشنه طلایی اردستانی و شیخ حسین بافقی یزدی معروف به «کسائی» تحصیل کرد. از درس میرزا علینقلی طباطبائی، شیخ [[محمدتقی هروی حائری اصفهانی|محمّد تقی هروی]]، ملّا آقا دربندی، فاضل اردکانی و شیخ زین العابدین مازندرانی نیز بهره گرفت. او از فقهاء و دانشمندان عالی قدر کربلا بود و مرجع امور شرعی مردم به شمار می رفت. | ||
==وفات== | |||
== وفات == | |||
وی در سال 1332ق وفات یافته و در کربلا مدفون شد.<ref>میراث اسلامی ایران، ج10، ص407؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 363 و 364؛ نقباء البشر، ص220</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص122</ref> | وی در سال 1332ق وفات یافته و در کربلا مدفون شد.<ref>میراث اسلامی ایران، ج10، ص407؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 363 و 364؛ نقباء البشر، ص220</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص122</ref> | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۱۹
شیخ محمّد باقر (1251-1332ق)، فرزند ملّا محمّد کاظم اصفهانی عالم فاضل و ادیب قرن سیزدهم و چهاردهم قمری است.
معرفی
محمدباقر نجفی در سال 1251ق در کربلا متولّد شد. تحصیل را ابتدا نزد پدر آغاز کرد. سپس نزد شیخ محمّد حسین پاشنه طلایی اردستانی و شیخ حسین بافقی یزدی معروف به «کسائی» تحصیل کرد. از درس میرزا علینقلی طباطبائی، شیخ محمّد تقی هروی، ملّا آقا دربندی، فاضل اردکانی و شیخ زین العابدین مازندرانی نیز بهره گرفت. او از فقهاء و دانشمندان عالی قدر کربلا بود و مرجع امور شرعی مردم به شمار می رفت.
وفات
وی در سال 1332ق وفات یافته و در کربلا مدفون شد.[۱][۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.