این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمد صادق حسینی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
(اصلاح پانویس)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سیّد محمّد صادق بن محمّد باقر حسینی اصفهانی'''، خطیب ادیب و واعظ کامل [از علمای قرن سیزدهم هجری].
'''سیّد محمّد صادق بن محمّد باقر حسینی اصفهانی'''، خطیب ادیب و واعظ کامل از علمای قرن سیزدهم هجری است.<ref>آقابزرگ‌طهرانی، الذریعه،ج5،ص20؛ آقابزرگ‌طهرانی، الکرام البرره،ج2،ص636؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان،ج2،ص716.</ref>


او معاصر فتحعلی شاه قاجار بوده و کتاب «جارح العینین» در مصائب حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام را به نام فتحعلی شاه تألیف کرده است. او در این کتاب به تألیف دیگر خود « عین الدّموع» اشاره می کند.
او معاصر فتحعلی شاه قاجار بوده و کتاب «جارح العینین» در مصائب حضرت اباعبداللّه الحسین (ع) را به نام فتحعلی شاه تألیف کرده است. او در این کتاب به تألیف دیگر خود « عین الدّموع» اشاره می کند. مرحوم شیخ آقابزرگ طهرانی نسخه ای از «جارح العینین» را که در سال 1222ق کتابت شده بود را دیده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،ص433.</ref>


مرحوم شیخ آقابزرگ طهرانی نسخه ای از «جارح العینین» را که در سال 1222ق کتابت شده بود را دیده است.<ref>الذریعه، ج5، ص20؛ الکرام البرره، ج2، ص636؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص716.</ref>  <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 433.</ref>
==پانویس==
<references />


== '''پانویس''' ==
==منبع==
<br />
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
[[رده:خطیبان]]
[[رده:واعظین]]
[[رده:علمای قرن 13]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۲۴

سیّد محمّد صادق بن محمّد باقر حسینی اصفهانی، خطیب ادیب و واعظ کامل از علمای قرن سیزدهم هجری است.[۱]

او معاصر فتحعلی شاه قاجار بوده و کتاب «جارح العینین» در مصائب حضرت اباعبداللّه الحسین (ع) را به نام فتحعلی شاه تألیف کرده است. او در این کتاب به تألیف دیگر خود « عین الدّموع» اشاره می کند. مرحوم شیخ آقابزرگ طهرانی نسخه ای از «جارح العینین» را که در سال 1222ق کتابت شده بود را دیده است.[۲]

پانویس

  1. آقابزرگ‌طهرانی، الذریعه،ج5،ص20؛ آقابزرگ‌طهرانی، الکرام البرره،ج2،ص636؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان،ج2،ص716.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،ص433.

منبع