عبدالکریم جوهری

شیخ عبدالکریم جوهری فرزند شیخ احمد، از وعّاظ و ذاکرین حضرت اباعبداللّه علیه السلام بود که در 23 ذیحجه 1397ق وفات یافته و در همین تکیه مدفون است.

معرفی

به نقل استاد ارجمند حجه الاسلام والمسلمین حاج شیخ احمد شیخ الاسلام:

شغل رسمی مرحوم شیخ عبدالکریم، محرّری و روضه خوانی بود. وی می گفت: برای حاج عبدالحسین حاج عبدالباقی که از محترمین محله شهشهان بود محرّری می کردم و روضه هفتگی می رفتم. به درخواست او دهات او را با حدود و خصوصیات آن قلمی کرده و برای ثبت به اداره ثبت بردم. رئیس ثبت وقتی خط زیبای مرا دید با تعجب پرسید: این خط شما است؟ گفتم: بله. امتحان کرد و وقتی دید خط خودم است گفت: حیف است تو با این خط محرّری کنی، می خواهی یک دفتر اسناد برایت تقاضا کنم تا نانت توی روغن باشد؟ گفتم: یکی دو روز مهلت می خواهم که در این باره فکر کنم.

پس به منزل آیت اللّه العظمی حاج ملاّ حسین فشارکی رفتم و در قالب سؤال نوشتم که زیدی هستم محرّر و روضه خوان، پیشنهاد دفتر اسناد به من داده اند و البته باید تمبر دولتی هم باطل کنم.

هوا سرد بود و آیت اللّه زیر کرسی نشسته بود. داخل شدم و پس از سلام و ادای احترام استفتأ خود را به ایشان تقدیم کردم.

فرمودند: کتباً جواب نمی دهم ولی شفاهاً می گویم: همان محرّری و روضه خوانی را رها مکن، گرچه می دانم به زودی آقازاده ها وارد این قضیه شده و از دولت دفتر اسناد می گیرند ولی تو نگیر.

عرض کردم: سمعاً و طاعتاً. موقع خارج شدن در دالان منزل آیت اللّه فشارکی گفتم:

خدایا! این نایب پیغمبر صلی اللّه علیه وآله است و من حکم او را قبول نمودم تو هم مرا در زندگی و عاش معطل مگذار. و به رئیس ثبت جواب منفی دادم. اتفاقاً سال بعد راهی کربلا شدم. در ماشین روضه می خواندم که زنی آمد و گفت: خانم می گوید دوباره آن روضه را بخوان. خواندم. دوباره آمد و گفت: خانم می گوید هر جا نهار یا شام و صبحانه میل کردید حسابش با من است. وارد کربلا که شدیم آمد و گفت: خانم می گوید هر روز بیایید مسافر خانه برای روضه. تا نه روز رفتم، روز دهم گفت: خانم می گوید فردا بیایید در مقبره احمد شاه روضه بخوانید.

فردا به مقبره احمد شاه که مهیّای روضه خوانی شده بود رفتم. از خادم پرسیدم:

این خانم که مرا دعوت کرده کیست؟

گفت: او خواهر احمد شاه است. پس از اتمام روضه خوانی فرستاده آن خانم پاکتی به من داد و تشکر کرد و گفت: فردا عازم تهران هستیم. من با آن پول چندین جریب زمین زراعتی در زینبیه اصفهان خریدم و سال ها است که معیشت ما را گندم آن زمین تأمین می کند.

جناب آقای شیخ الاسلام می فرماید:

مرحوم جوهری به نقل از پدر و اجدادش می گفت:

در سال 1400 قمری اتفاق مهمی در ایران واقع می شود و انقلابی برپا می گردد. وی همیشه آرزو داشت که در آن وقت زنده باشد و برپایی حکومت اسلامی را ببیند ولی متأسفانه قبل از انقلاب در اثر تصادف ماشین با او در سن هشتاد سالگی به رحمت الهی پیوست و در صحن تکیه سیّد العراقین مدفون شد. فرزند دیگر مرحوم شیخ احمد جوهری به نام استاد مهدی جوهری در فصل هنرمندان یاد می گردد.

منبع

برگرفته از کتاب : شرح مجموع گل، رحیم قاسمی، انتشارات کانون پژوهش، چاپ دوم، زمستان 1390.