این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «علی محمد کلباسی»
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (ویرایش جزیی) |
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (اصلاح الگو) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
'''حاج میرزا علـى محمـد کلباسی'''(۱۳۰۹ق_ ١٣٦١ق) اكبـر و اعـلـم فرزندان [[محمدعلی کلباسی|حاج میرزا محمدعلی]] بن [[عبدالجواد بن محمدمهدی کلباسی|ميرزا عبدالجواد]] بـن [[محمدمهدی بن محمدابراهیم کلباسی|حاج محمدمهدی]] بن [[محمدابراهیم کلباسی|حاجی کلباسی]] بوده است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، ص۵۶۴.</ref> | '''حاج میرزا علـى محمـد کلباسی'''(۱۳۰۹ق_ ١٣٦١ق) اكبـر و اعـلـم فرزندان [[محمدعلی کلباسی|حاج میرزا محمدعلی]] بن [[عبدالجواد بن محمدمهدی کلباسی|ميرزا عبدالجواد]] بـن [[محمدمهدی بن محمدابراهیم کلباسی|حاج محمدمهدی]] بن [[محمدابراهیم کلباسی|حاجی کلباسی]] بوده است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، ص۵۶۴.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۲۶
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
حاج میرزا علـى محمـد کلباسی(۱۳۰۹ق_ ١٣٦١ق) اكبـر و اعـلـم فرزندان حاج میرزا محمدعلی بن ميرزا عبدالجواد بـن حاج محمدمهدی بن حاجی کلباسی بوده است.[۱]
معرفی
حاج میرزا علی محمد در سال ۱۳۰۹ق مطابق ۱۲۷۰ش در اصفهان به دنیا آمد. پدرش حاج محمد علی، امام جماعت مسجد حکیم و دارای زعامت و ریاست و برخوردار از نفوذ اجتماعی بوده است. حاج محمدعلی در سال ١٣٤٢ق در اصفهان وفات نمود و در بقعهٔ جدش حاجی کلباسی دفن شد.
میرزا علی محمد به جای پدر، امامت جماعت مسجد حکیم را داشته و همچون پدرانش صداقت و پاکی و انزوا و گوشه نشینی را اختیار کرده و به ندرت با مردم رفت و آمد و معاشرت داشت. وی داماد عمویش حـاج میرزا محمدهاشم کلباسی بوده است.
وفات
میرزا علی محمـد در سال ۱۳۲۱ش برابر با ١٣٦١ق در اصفهان رحلت نمود و در تکیه آقا میرزا ابوالمعالی در تخت فولاد آرمید.[۲]
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.