این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حسن اهتمام»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
جز (درج جعبه اطلاعات عالمان) |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:H-ehtemam.jpg| | {{جعبه اطلاعات عالمان|تصویر=[[پرونده:H-ehtemam.jpg|300x300px|وسط]]|نام کامل=حسن اهتمام رهنان|شهرت=اهتمام|زادروز=۱۲۹۸ قمری|تاریخ وفات=۱۳۷۹قمری|مدفن=[[تکیه زرگرها]]|اساتید=آخوند خراسانی|آثار=مجموعه شعری به نام ليلی و مجنـون|اجتماعی=شاعر، ادیب}} | ||
'''حسن اهتمام رهنانی''' (1298ق-1379ق) متخلص به« '''اهتمام'''»فرزند غلامحسين، شاعر اديب و هنرمند قرن چهاردهم قمری است. | |||
==زندگی‌نامه== | |||
از اشعار | ===ولادت=== | ||
او در سال 1298 قمری در قريه رهنان در اصفهان ديده به جهان گشود. | |||
===تحصیلات=== | |||
وی تحصيلات مقدماتی خود را در مكتب خانه های قديم به انجام رسانيد و سپس در [[حوزه علمیه امام صادق (ع) اصفهان|مدرسه ی چهارباغ]] به تحصيل علوم صرف، نحو و ديگر علوم حوزوی پرداخت. او در اوايل مشروطيت، در راه آزادی مشقات و زحماتى را متحمل شد و از اصفهان جلاى وطن كرد. وی برای ادامه ی تحصيلات راهی نجف شد و حدود چهار سال در محضر آخوند خراسانی بـه تحصـيل علــوم پرداخــت و در پــی درگذشــت آن عــالم بزرگوار به اصفهان بازگشت و از ادامه ی تحصيل منصرف شد و به صـنعت و تجـارت روی آورد. | |||
===سفرها=== | |||
او پس از مسافرتی به جنوب ايران، عازم هندوستان گرديد. حدود هيجده سال در آن حدود به سير و سياحت و تحصيل فنون صنايع پرداخت. با شـروع جنـگ جهـانی اول بـه ايـران بازگشت و در سال 1305 ش به اصفهان مراجعت كرد و به عزم اقامت، مشغول به كسب صنايع ابتكارى شد و تا پايان عمر در اصفهان ماند. همچنين در اثر تجربيات اين مسافرتها و نتيجه تحصيلات اوليه، وی به وادى عرفان روى آورد و در خلال اشتغال به كسب صنايع، به صنعت بديع نظم و نثر هم پرداخت و در اشعارش تخلص« اهتمام» نمود.<ref>اهتمام، دیوان اشعار، صص 2-1؛ مهدوی، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص 73.</ref> | |||
==آثار== | |||
از « اهتمام» ديوان شعری شامل غزليات، رباعيات و منظومه های متفرقه به سال 1335 ش به كوشش كتابفروشی كمالى به چاپ رسيده است. وی طبعی روان و سرشار داشت و از او مجموعه شعری بنام ليلی و مجنـون به يادگار مانده كه در ديوان او به چاپ رسيده است. | |||
ابیات زیر از اشعار اوست: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| دوش پيــری در نظــر شــد جلــوه گــر | مهــــر رويــــش زد درون دل شــــرر }} | {{ب| دوش پيــری در نظــر شــد جلــوه گــر | مهــــر رويــــش زد درون دل شــــرر }} | ||
{{ب | به چـه پيـری سـرخوش و روشـن ضـمير | چهــره روشــن تــر ز خورشــيد منيــر }} | {{ب | به چـه پيـری سـرخوش و روشـن ضـمير | چهــره روشــن تــر ز خورشــيد منيــر }} | ||
{{ب | مــرغ دل شــد در كمنــدش چــون مقــيم | ســرّ خــود گفــتم بــدو بــی تــرس و بــيم }} | {{ب | مــرغ دل شــد در كمنــدش چــون مقــيم | ســرّ خــود گفــتم بــدو بــی تــرس و بــيم }} | ||
{{ب | گفــتمش چــون بــیخبــر بــردی دلــم | پــس ز رحمــت كــن تــو حــلّ مشــكلم <ref>مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص 73 ـ | {{ب | گفــتمش چــون بــیخبــر بــردی دلــم | پــس ز رحمــت كــن تــو حــلّ مشــكلم <ref>مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص 73 ـ 74؛ هدايت، گلزار جاويدان، ج1، ص182.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
كوشش در كلام فصيح عرب، همان اهتمام می شود كه شاعر اينگونه خـود را معرّفـی كرده است. | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب | نشــان ز نقطــه ی موهــوم آن دهــان باشــد | هــزار نكتــه در آن نقطــه ی نهــان باشــد }} | {{ب | نشــان ز نقطــه ی موهــوم آن دهــان باشــد | هــزار نكتــه در آن نقطــه ی نهــان باشــد }} | ||
| سطر ۲۹: | سطر ۳۳: | ||
ز بــس بديــده ی اهــل نظــر عيــان باشــد }} | ز بــس بديــده ی اهــل نظــر عيــان باشــد }} | ||
{{ب| بگــويم ار ز كفــم دل عنــان صــبر گرفــت | {{ب| بگــويم ار ز كفــم دل عنــان صــبر گرفــت | ||
| دل رميــده كجــا صــاحب عنــان باشــد <ref> | | دل رميــده كجــا صــاحب عنــان باشــد <ref>كازرونی، گلچين گلچينها، ص 225.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
{{م|****}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|به زه کشیده ز مژگان چون ناوک دلدوز|بگفتم احسن از این شصت و قوّت بازو}} | |||
{{ب|به غیر آهوی چشمش که هست شیر شکار|که دیده صید کند شیر شرزه را آهو<ref>اهتمام، دیوان اهتمام، صص 1 - 2؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 331؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص 128.</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==وفات== | |||
وی در اول رجب سال 1379 ق برابر با نهم دى ماه 1338 ش وفات يافت و در [[تکیه زرگرها]] در [[تخت فولاد]] مدفون گرديد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص 529.</ref><ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 91.</ref> | |||
استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا در وفاتش چنین سروده است: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|نوشت از پی فوت او کلک برنا|ز نیکی حسن یاور اهتمامست}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
ماده تاریخ وفات او به شمسی نیز چنین است:<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 251-250.</ref> | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|در وفاتش گفت برنا مصرعی|با حسن شد سوی فردوس اهتمام}} | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| سطر ۳۵: | سطر ۵۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== | ==منابع== | ||
*لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰. | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
<br /> | |||
[[رده: کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده: کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
[[رده: مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:شاگردان آخوند خراسانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۰۱
 | |
| اطلاعات فردی و علمی | |
|---|---|
| نام کامل | حسن اهتمام رهنان |
| شهرت | اهتمام |
| زادروز | ۱۲۹۸ قمری |
| تاریخ وفات | ۱۳۷۹قمری |
| مدفن | تکیه زرگرها |
| اساتید | آخوند خراسانی |
| آثار | مجموعه شعری به نام ليلی و مجنـون |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | شاعر، ادیب |
حسن اهتمام رهنانی (1298ق-1379ق) متخلص به« اهتمام»فرزند غلامحسين، شاعر اديب و هنرمند قرن چهاردهم قمری است.
زندگی‌نامه
ولادت
او در سال 1298 قمری در قريه رهنان در اصفهان ديده به جهان گشود.
تحصیلات
وی تحصيلات مقدماتی خود را در مكتب خانه های قديم به انجام رسانيد و سپس در مدرسه ی چهارباغ به تحصيل علوم صرف، نحو و ديگر علوم حوزوی پرداخت. او در اوايل مشروطيت، در راه آزادی مشقات و زحماتى را متحمل شد و از اصفهان جلاى وطن كرد. وی برای ادامه ی تحصيلات راهی نجف شد و حدود چهار سال در محضر آخوند خراسانی بـه تحصـيل علــوم پرداخــت و در پــی درگذشــت آن عــالم بزرگوار به اصفهان بازگشت و از ادامه ی تحصيل منصرف شد و به صـنعت و تجـارت روی آورد.
سفرها
او پس از مسافرتی به جنوب ايران، عازم هندوستان گرديد. حدود هيجده سال در آن حدود به سير و سياحت و تحصيل فنون صنايع پرداخت. با شـروع جنـگ جهـانی اول بـه ايـران بازگشت و در سال 1305 ش به اصفهان مراجعت كرد و به عزم اقامت، مشغول به كسب صنايع ابتكارى شد و تا پايان عمر در اصفهان ماند. همچنين در اثر تجربيات اين مسافرتها و نتيجه تحصيلات اوليه، وی به وادى عرفان روى آورد و در خلال اشتغال به كسب صنايع، به صنعت بديع نظم و نثر هم پرداخت و در اشعارش تخلص« اهتمام» نمود.[۱]
آثار
از « اهتمام» ديوان شعری شامل غزليات، رباعيات و منظومه های متفرقه به سال 1335 ش به كوشش كتابفروشی كمالى به چاپ رسيده است. وی طبعی روان و سرشار داشت و از او مجموعه شعری بنام ليلی و مجنـون به يادگار مانده كه در ديوان او به چاپ رسيده است.
ابیات زیر از اشعار اوست:
| دوش پيــری در نظــر شــد جلــوه گــر | مهــــر رويــــش زد درون دل شــــرر | |
| به چـه پيـری سـرخوش و روشـن ضـمير | چهــره روشــن تــر ز خورشــيد منيــر | |
| مــرغ دل شــد در كمنــدش چــون مقــيم | ســرّ خــود گفــتم بــدو بــی تــرس و بــيم | |
| گفــتمش چــون بــیخبــر بــردی دلــم | پــس ز رحمــت كــن تــو حــلّ مشــكلم [۲] |
كوشش در كلام فصيح عرب، همان اهتمام می شود كه شاعر اينگونه خـود را معرّفـی كرده است.
| نشــان ز نقطــه ی موهــوم آن دهــان باشــد | هــزار نكتــه در آن نقطــه ی نهــان باشــد | |
| ز وصف حسن تو در عجز خـويش معتـرفم | چو سوسن از همه اعضای مـن زبـان باشـد | |
| چــه حاجــت اســت بيــان جمــال زيبايــت | ز بــس بديــده ی اهــل نظــر عيــان باشــد | |
| بگــويم ار ز كفــم دل عنــان صــبر گرفــت | دل رميــده كجــا صــاحب عنــان باشــد [۳] |
****
| به زه کشیده ز مژگان چون ناوک دلدوز | بگفتم احسن از این شصت و قوّت بازو | |
| به غیر آهوی چشمش که هست شیر شکار | که دیده صید کند شیر شرزه را آهو[۴] |
وفات
وی در اول رجب سال 1379 ق برابر با نهم دى ماه 1338 ش وفات يافت و در تکیه زرگرها در تخت فولاد مدفون گرديد.[۵][۶]
استاد فضل اللّه اعتمادی متخلص به برنا در وفاتش چنین سروده است:
| نوشت از پی فوت او کلک برنا | ز نیکی حسن یاور اهتمامست |
ماده تاریخ وفات او به شمسی نیز چنین است:[۷]
| در وفاتش گفت برنا مصرعی | با حسن شد سوی فردوس اهتمام |
پانویس
- ↑ اهتمام، دیوان اشعار، صص 2-1؛ مهدوی، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص 73.
- ↑ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص 73 ـ 74؛ هدايت، گلزار جاويدان، ج1، ص182.
- ↑ كازرونی، گلچين گلچينها، ص 225.
- ↑ اهتمام، دیوان اهتمام، صص 1 - 2؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 331؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص 128.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص 529.
- ↑ لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص 91.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 251-250.
منابع
- لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.