این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «داراب کیخسرو بن امیر‌‌قلی بینا‌ی کیانی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجادصفحه)
 
جز (تصحیح رده)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''داراب کیخسرو کیانی''' معروف به «حاج آقا» و متخلص به '''بینا'''، فرزند امیرقلی از شعرای معاصر اصفهان در سال 1280ش در محله مستهلک اصفهان متولد شد.  
{{نیازمند تصویر}}
'''داراب کیخسرو کیانی'''(1280ش- 1344ش) معروف به «حاج آقا» و متخلص به '''بینا'''، فرزند امیرقلی از شعرای معاصر اصفهان در سال 1280ش در محله مستهلک اصفهان متولد شد.  


==زندگینامه==
<br />
او پس از تحصیل در مکتب خانه به کار پرداخت و سالها به کشاورزی و باغداری مشغول بود. او نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. مضمون اغلب اشعار او انتقاد از اوضاع جامعه زمان خود است. او مردی متدیّن و علاقمند به قرآن مجید بوده و برای تعلیم آن به دیگران اهتمام داشته است. وی در انجمن های ادبی از جمله انجمن شیدا شرکت می نموده است.<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 97 و 98.</ref> دیوان اشعار او هنوز به چاپ نرسیده و نزد فرزندش موجود است.
==معرفی==
وی پس از تحصیل در مکتب خانه به کار پرداخت و سالها به کشاورزی و باغداری مشغول بود. او در نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. مضمون اغلب اشعار او انتقاد از اوضاع جامعه زمان خود است. او مردی متدیّن و علاقمند به قرآن مجید بوده و برای تعلیم آن به دیگران اهتمام داشته است. وی در انجمن های ادبی از جمله انجمن شیدا شرکت می نموده است.<ref>مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص98-97.</ref> دیوان اشعار او هنوز به چاپ نرسیده و نزد فرزندش موجود است.


از  اشعار اوست:
از  اشعار اوست:
سطر ۱۶: سطر ۱۸:


==وفات==
==وفات==
وی سرانجام در 15 ذیحجه 1384ق (مطابق با 29 فروردین 1344ش از دنیا رفت و در شمال مصلای [[تخت فولاد]] نزدیک تکیه سادات بهشتی واقع در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>سیری در تاریخ اصفهان، ص136.</ref><ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص886-887.</ref>
وی سرانجام در 15 ذیحجه 1384ق مطابق با 29 فروردین 1344ش از دنیا رفت و در [[تکیه مصلی|قبرستان مصلی]] نزدیک [[تکیه سادات بهشتی]] واقع در [[تخت فولاد]] اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>مهدوی، سیری در تاریخ اصفهان، ص136.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص887-886.</ref>


از اشعار اوست که بر سنگ مزارش حک شده است:
{{شعر}}
{{ب|بگیـر ایـن داروی دکتـر ز ایـن جسـم فکار مـن|که اینـک می رود از کـف عنـان و اختیار مــن}}
{{ب|تـو ای تـب قاصد  مرگی  که پیش از مـرگ می آیی|مـرا در ملک تـن خوش بـاش باشـد افتخار مـن}}
{{م|****}}
{{ب|زشوق مرگ می نالم بگیرد خـواه « بینا » را|بیـا تـا بنگـری از دور، چشـم اشکبـار مـن<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، ص 348.</ref>}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==
==منابع==
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:شعرا]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۴۴

داراب کیخسرو کیانی(1280ش- 1344ش) معروف به «حاج آقا» و متخلص به بینا، فرزند امیرقلی از شعرای معاصر اصفهان در سال 1280ش در محله مستهلک اصفهان متولد شد.


معرفی

وی پس از تحصیل در مکتب خانه به کار پرداخت و سالها به کشاورزی و باغداری مشغول بود. او در نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. مضمون اغلب اشعار او انتقاد از اوضاع جامعه زمان خود است. او مردی متدیّن و علاقمند به قرآن مجید بوده و برای تعلیم آن به دیگران اهتمام داشته است. وی در انجمن های ادبی از جمله انجمن شیدا شرکت می نموده است.[۱] دیوان اشعار او هنوز به چاپ نرسیده و نزد فرزندش موجود است.

از اشعار اوست:

علم و عمل هم عنان دین مبین است دین و دیانت کلام پاک متین است
دین ادب است و بَرَش حیا و مروّت هر که ادب دارد او مروّج دین است
دین نه به عمامه و لباس بلند است حجب و تکبّر بر این لباس قرین است
گفت پیمبر ادب به خلق بیاموز باادب اندر جهان ز اهل یقین است[۲]

وفات

وی سرانجام در 15 ذیحجه 1384ق مطابق با 29 فروردین 1344ش از دنیا رفت و در قبرستان مصلی نزدیک تکیه سادات بهشتی واقع در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.[۳][۴]

از اشعار اوست که بر سنگ مزارش حک شده است:

بگیـر ایـن داروی دکتـر ز ایـن جسـم فکار مـنکه اینـک می رود از کـف عنـان و اختیار مــن
تـو ای تـب قاصد  مرگی  که پیش از مـرگ می آییمـرا در ملک تـن خوش بـاش باشـد افتخار مـن
****
زشوق مرگ می نالم بگیرد خـواه « بینا » رابیـا تـا بنگـری از دور، چشـم اشکبـار مـن[۵]

پانویس

  1. مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص98-97.
  2. مصاحبه با آقای رضا کیخسرو کیانی (فرزند مرحوم بینا) و محمّد کیخسرو کیانی (داماد آن مرحوم) در اسفندماه 1386 توسط غلامرضا نصرالهی.
  3. مهدوی، سیری در تاریخ اصفهان، ص136.
  4. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص887-886.
  5. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، ص 348.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.