این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «افضل الدین محمد ترکه»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Sab00riyan صفحهٔ افضل الدّین محمّد ترکه را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به افضل الدّین محمد ترکه منتقل کرد: جایگزینی متن - 'محمّد' به 'محمد')
جز
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
عالم فاضل، فقیه محدّث، از دانشمندان قرن دهم هجری است.  
با [[افضل الدین محمدصدر بن حبیب الله ترکه|خواجه افضل الدّین محمّد صدر بن حبیب اللّه ترکه]] اشتباه نشود.  


== معرفی ==
افضل الدّین محمد ترکه عالم فاضل، فقیه محدّث، از دانشمندان قرن دهم هجری است.
 
{{نیازمند درج یا بررسی منبع}}{{نیازمند ویرایش}}
 
==معرفی==
در اصفهان متولّد شد، و نزد علمای اصفهان به تحصیل پرداخت، و سپس به کاشان رفت، و نزد ابوالحسن ابیوردی معروف به «دانشمند» به تلمّذ پرداخت. آن گاه در اصفهان منصب قضاوت یافت. سرانجام شاه تهماسب او را به قزوین آورد، و منصب قضاوت لشکر را بالاشتراک به وی و میرعلاءالملک مرعشی داد.
در اصفهان متولّد شد، و نزد علمای اصفهان به تحصیل پرداخت، و سپس به کاشان رفت، و نزد ابوالحسن ابیوردی معروف به «دانشمند» به تلمّذ پرداخت. آن گاه در اصفهان منصب قضاوت یافت. سرانجام شاه تهماسب او را به قزوین آورد، و منصب قضاوت لشکر را بالاشتراک به وی و میرعلاءالملک مرعشی داد.


سطر ۱۴: سطر ۱۸:
گر آن دوزخ چو دوزخ هجران است حاشا که خدا به کافری بپسندد  
گر آن دوزخ چو دوزخ هجران است حاشا که خدا به کافری بپسندد  


== آثار ==
==آثار==
صاحب عنوان، دارای تألیفاتی است از آن جمله: 1. انموذج العلوم 2. دیوان اشعار 3. رساله در اعتراض به قول استاد خود جناب مقدّس اردبیلی در موضوع «امر بشی ء نهی عن ضدّه الخاص» 4. رساله در معقولات ثانیه.<ref>تاریخ عالم آرای عبّاسی، ج1، ص246؛ تتمیم امل الآمل، ص71؛ ریاض العلماء، ج3، ص314؛ الذّریعه، ج2، ص404، ج9، ص85؛ فهرست مجلس، ج8، ص14؛ احیاء الدّاثر، صص210 211؛ معجم مؤلّفی الشّیعه، ص101؛ کشکول، ج1، ص61؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص60؛ مزارات اصفهان، ص63.</ref>
صاحب عنوان، دارای تألیفاتی است از آن جمله: 1. انموذج العلوم 2. دیوان اشعار 3. رساله در اعتراض به قول استاد خود جناب مقدّس اردبیلی در موضوع «امر بشی ء نهی عن ضدّه الخاص» 4. رساله در معقولات ثانیه.<ref>تاریخ عالم آرای عبّاسی، ج1، ص246؛ تتمیم امل الآمل، ص71؛ ریاض العلماء، ج3، ص314؛ الذّریعه، ج2، ص404، ج9، ص85؛ فهرست مجلس، ج8، ص14؛ احیاء الدّاثر، صص210 211؛ معجم مؤلّفی الشّیعه، ص101؛ کشکول، ج1، ص61؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص60؛ مزارات اصفهان، ص63.</ref>


== پانویس ==
==پانویس==
<references />
<references />


== منبع ==
==منبع==
[[اعلام اصفهان]]، [[سید مصلح الدین مهدوی|مصلح الدين مهدوی]]، سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، اول ۱۳۸۶ ، جلد 1 ، ص 61
[[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، [[سید مصلح الدین مهدوی|مصلح الدين مهدوی]]، سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، اول ۱۳۸۶ ، جلد 1 ، ص 61
[[رده:آل ترکه]]
[[رده:صفحات ابهام زدایی]]
[[رده:محدثین]]
[[رده:علمای قرن 10]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۱۹

با خواجه افضل الدّین محمّد صدر بن حبیب اللّه ترکه اشتباه نشود.

افضل الدّین محمد ترکه عالم فاضل، فقیه محدّث، از دانشمندان قرن دهم هجری است.

معرفی

در اصفهان متولّد شد، و نزد علمای اصفهان به تحصیل پرداخت، و سپس به کاشان رفت، و نزد ابوالحسن ابیوردی معروف به «دانشمند» به تلمّذ پرداخت. آن گاه در اصفهان منصب قضاوت یافت. سرانجام شاه تهماسب او را به قزوین آورد، و منصب قضاوت لشکر را بالاشتراک به وی و میرعلاءالملک مرعشی داد.

صاحب عنوان، سال ها در قزوین به تدریس مشغول بود، و شاگردان بسیار داشت، و در زمان شاه تهماسب و شاه اسماعیل دوم، همواره مورد احترام حکومت صفویّه بود. سفری به هند رفت، و مراجعت نمود.

آخرالامر مدّتی در مشهد مقدّس به تدریس پرداخت، و در سفری که به همراه حمزه میرزا داشت، در سال 991 در شهر ری وفات یافت. قاضی نورالدّین محمّد اصفهانی و علاّمه چلبی از شاگردان او به شمار می روند. طبع شعر نیز داشته، و «افضل» تخلّص می کرده [است].

این رباعی را شیخ بهایی در کشکول از او نقل می کند:

در دوزخ هجران، لب کس کی خندد یا خاطر او به خرّمی پیوندد

گر آن دوزخ چو دوزخ هجران است حاشا که خدا به کافری بپسندد

آثار

صاحب عنوان، دارای تألیفاتی است از آن جمله: 1. انموذج العلوم 2. دیوان اشعار 3. رساله در اعتراض به قول استاد خود جناب مقدّس اردبیلی در موضوع «امر بشی ء نهی عن ضدّه الخاص» 4. رساله در معقولات ثانیه.[۱]

پانویس

  1. تاریخ عالم آرای عبّاسی، ج1، ص246؛ تتمیم امل الآمل، ص71؛ ریاض العلماء، ج3، ص314؛ الذّریعه، ج2، ص404، ج9، ص85؛ فهرست مجلس، ج8، ص14؛ احیاء الدّاثر، صص210 211؛ معجم مؤلّفی الشّیعه، ص101؛ کشکول، ج1، ص61؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص60؛ مزارات اصفهان، ص63.

منبع

اعلام اصفهان، مصلح الدين مهدوی، سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، اول ۱۳۸۶ ، جلد 1 ، ص 61