این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدرضا سادات خاتون‌آبادی»
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (حذف رده) |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''آقا سیّد محمّد رضا سادات،''' فرزند آقا میرزا حسن بن میرزا محمّد بن میرزا محمّد باقر بن [[سید محمدصالح بن جعفر حسینی خاتون‌آبادی|میر محمّد صالح آقا دگمه چین]] | {{نیازمند تصویر}}{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
'''آقا سیّد محمّد رضا سادات،''' فرزند آقا میرزا حسن بن میرزا محمّد بن میرزا محمّد باقر بن [[سید محمدصالح بن جعفر حسینی خاتون‌آبادی|میر محمّد صالح آقا دگمه چین]] ، عالم فاضل جلیل از علمای قرن چهاردهم هجری است. | |||
==زندگی نامه== | |||
مسجد چهارسوق علی قلی آقا( صبح) مسجد حکیم (ظهر و عصر) و مسجد آب بخشان (مغرب و عشا). | ===خاندان=== | ||
جدش [[سید محمدصالح بن جعفر حسینی خاتون‌آبادی|میرمحمدصالح حسینی خاتون آبادی]] ابن سید جعفر بن میر محمدصالح خاتون آبادی(داماد [[علامه محمد تقی مجلسی|علامه مجلسی]]) عالمی فاضل بوده و در محله چهارسو علیقلی آقا سکونت داشته و به آقا تکمه دوز شهرت داشته است.<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان ، ج1 ، ص49.</ref> پدرش آقا میرزا حسن (فرزند میرزا محمد بن میرزا محمدباقر بن میرمحمد صالح) از علمای پارسا و محترم اصفهان بوده و سعه صدر، سخاوت، حسن سلوک و منش بزرگوارانه او زبانزد خاص و عام بوده است. | |||
====فرزندان==== | |||
فرزندش حاج سید مهدی سادات، از افراد بسیار نیک نام و متدین و متخلق به اخلاق اسلامی<ref>کتابی، گنج زری بود در این خاکدان، ص 46.</ref>، پدر مهندس میر احمد سادات، رئیس مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران(م: 1377ش) بود. حاج آقا مهدی که به نوشته [[سید مصلح الدین مهدوی]]: «فاضلی محترم و خلیق و مهربان و از دوستان قدیم و خانوادگی او بود» در شب جمعه 15 صفر1407ق/17 مهر1366ش وفات کرد و در قطعه16 باغ رضوان اصفهان مدفون شد.<ref>مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر ، ج 3، ص228.</ref> | |||
==جایگاه اجتماعی== | |||
آقا میرزاحسن متکفل زندگی حدود هفتاد نفر بوده و در زمان حیات خود به کار قضا اشتغال داشته است. محل قضاوت او در باغ بزرگی در بیدآباد اصفهان، چهارسوق علی قلی آقا، کوچه سادات، روبه روی منزل بزرگ وی قرار داشته است. آن منزل به خاطر سقف نیمه گنبدی بلند و بزرگ آن تالار خوانده می شده و نام باغ که نهر علی قلی آقا از میان آن می گذشته دیوانخانه بوده است. دیوانخانه در واقع همان دادگستری امروزه بوده و تالار دیوانخانه و خلوت نزدیک تالار محل زندگی و پذیرایی میهمانان و مراوده این خانواده بزرگ بوده است. مطابق سنت معمول، درهای ورودی دیوانخانه در تمام سال در طول شبانه روز باز بوده و هر کس می توانسته در هر موقع به این محل وارد می شده است. | |||
آقا میرزا حسن زندگی را با مناعت طبع می گذرانده است. ایشان و اجدادشان متولی موقوفات علی قلی آقا و رابط ارامنه و مسلمانان در اصفهان بوده اند. ولی از راه ساخت دکمه امرار معاش می کرده و از بابت قضاوت و یا کارهای شرعی وجهی نمی گرفته اند و از همین رو به سادات دکمه چین شهرت داشته اند.<ref>کتابی، گنج زری بود در این خاکدان، صص12-13.</ref> <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص 420.</ref> مرحوم حاج آقا رضا سادات در سه مسجد به اقامه نماز جماعت می پرداخت: مسجد چهارسوق علی قلی آقا( صبح) مسجد حکیم (ظهر و عصر) و مسجد آب بخشان (مغرب و عشا). | |||
وی از راه کشاورزی (اداره دهی از دهات لنجان) امرار معاش می کرد. | وی از راه کشاورزی (اداره دهی از دهات لنجان) امرار معاش می کرد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۲۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== | |||
==منابع== | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386. | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | [[رده:علمای قرن 14]] | ||
[[رده: | [[رده:ائمه جماعت]] | ||
[[رده:خاندان خاتون آبادی]] | |||
نسخهٔ ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۳۲
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
آقا سیّد محمّد رضا سادات، فرزند آقا میرزا حسن بن میرزا محمّد بن میرزا محمّد باقر بن میر محمّد صالح آقا دگمه چین ، عالم فاضل جلیل از علمای قرن چهاردهم هجری است.
زندگی نامه
خاندان
جدش میرمحمدصالح حسینی خاتون آبادی ابن سید جعفر بن میر محمدصالح خاتون آبادی(داماد علامه مجلسی) عالمی فاضل بوده و در محله چهارسو علیقلی آقا سکونت داشته و به آقا تکمه دوز شهرت داشته است.[۱] پدرش آقا میرزا حسن (فرزند میرزا محمد بن میرزا محمدباقر بن میرمحمد صالح) از علمای پارسا و محترم اصفهان بوده و سعه صدر، سخاوت، حسن سلوک و منش بزرگوارانه او زبانزد خاص و عام بوده است.
فرزندان
فرزندش حاج سید مهدی سادات، از افراد بسیار نیک نام و متدین و متخلق به اخلاق اسلامی[۲]، پدر مهندس میر احمد سادات، رئیس مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران(م: 1377ش) بود. حاج آقا مهدی که به نوشته سید مصلح الدین مهدوی: «فاضلی محترم و خلیق و مهربان و از دوستان قدیم و خانوادگی او بود» در شب جمعه 15 صفر1407ق/17 مهر1366ش وفات کرد و در قطعه16 باغ رضوان اصفهان مدفون شد.[۳]
جایگاه اجتماعی
آقا میرزاحسن متکفل زندگی حدود هفتاد نفر بوده و در زمان حیات خود به کار قضا اشتغال داشته است. محل قضاوت او در باغ بزرگی در بیدآباد اصفهان، چهارسوق علی قلی آقا، کوچه سادات، روبه روی منزل بزرگ وی قرار داشته است. آن منزل به خاطر سقف نیمه گنبدی بلند و بزرگ آن تالار خوانده می شده و نام باغ که نهر علی قلی آقا از میان آن می گذشته دیوانخانه بوده است. دیوانخانه در واقع همان دادگستری امروزه بوده و تالار دیوانخانه و خلوت نزدیک تالار محل زندگی و پذیرایی میهمانان و مراوده این خانواده بزرگ بوده است. مطابق سنت معمول، درهای ورودی دیوانخانه در تمام سال در طول شبانه روز باز بوده و هر کس می توانسته در هر موقع به این محل وارد می شده است.
آقا میرزا حسن زندگی را با مناعت طبع می گذرانده است. ایشان و اجدادشان متولی موقوفات علی قلی آقا و رابط ارامنه و مسلمانان در اصفهان بوده اند. ولی از راه ساخت دکمه امرار معاش می کرده و از بابت قضاوت و یا کارهای شرعی وجهی نمی گرفته اند و از همین رو به سادات دکمه چین شهرت داشته اند.[۴] [۵] مرحوم حاج آقا رضا سادات در سه مسجد به اقامه نماز جماعت می پرداخت: مسجد چهارسوق علی قلی آقا( صبح) مسجد حکیم (ظهر و عصر) و مسجد آب بخشان (مغرب و عشا).
وی از راه کشاورزی (اداره دهی از دهات لنجان) امرار معاش می کرد.
وفات
وی در بعدازظهر چهارشنبه 7 جمادی الثّانیه 1378ق در سن 75 سالگی وفات یافته و در صحن تکیه گلزار در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.
مادّه تاریخ وفاتش را چنین گفته اند:
پانویس
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان ، ج1 ، ص49.
- ↑ کتابی، گنج زری بود در این خاکدان، ص 46.
- ↑ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر ، ج 3، ص228.
- ↑ کتابی، گنج زری بود در این خاکدان، صص12-13.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص 420.
- ↑ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی؛دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص876؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص183.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص ص98-97.
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.