این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «رضاقلی برومند گزی»
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ رضاقلی خان برومند گزی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به رضاقلی برومند گزی منتقل کرد) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{رده‌بندی‌نشده}}{{نیازمند ویرایش}} | |||
'''رضا قلی خان برومند'''(1326ق-1410ق)، فرزند محمّد کریم خان برومند گزی متخلص به «'''برومند'''» شاعر و ادیب دانشمند معاصر بوده است. | |||
== | ==معرفی== | ||
وی در سال 1326ق در اصفهان متولّد شده و پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه به تهران رفته و ادامه تحصیل داد و لیسانس حقوق گرفت. سپس به استخدام دادگستری درآمده و به قضاوت پرداخت. | |||
== پانویس == | او از قضات پاکدامن و باشهامت بود و سالها در دانشکده ادبیات اصفهان تدریس می کرد. او علاوه بر کلیه فضائل، از حسن معاشرت و نیک سیرتی و خوش محضر بودن، شعر هم می گفته است، لکن کمتر بدان می پرداخت. | ||
از نمونه اشعارش در مجله باختر اصفهان قطعه ای چاپ شده است و از آنجا آن را در تذکره شعرای معاصر اصفهان نقل کرده ایم.<ref>تذکره شعرای معاصر اصفهان، 82؛ مزارات اصفهان، ص128.</ref> | |||
==وفات== | |||
مرحوم برومند در ربیع الثانی سال 1410ق در اصفهان وفات یافت و در قبرستان باغ رضوان مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،صص183-184.</ref> | |||
==پانویس== | |||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386. | |||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۴۸
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
این نوشتار نیازمند ویرایش فنی یا ادبی می باشد. |
رضا قلی خان برومند(1326ق-1410ق)، فرزند محمّد کریم خان برومند گزی متخلص به «برومند» شاعر و ادیب دانشمند معاصر بوده است.
معرفی
وی در سال 1326ق در اصفهان متولّد شده و پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه به تهران رفته و ادامه تحصیل داد و لیسانس حقوق گرفت. سپس به استخدام دادگستری درآمده و به قضاوت پرداخت.
او از قضات پاکدامن و باشهامت بود و سالها در دانشکده ادبیات اصفهان تدریس می کرد. او علاوه بر کلیه فضائل، از حسن معاشرت و نیک سیرتی و خوش محضر بودن، شعر هم می گفته است، لکن کمتر بدان می پرداخت.
از نمونه اشعارش در مجله باختر اصفهان قطعه ای چاپ شده است و از آنجا آن را در تذکره شعرای معاصر اصفهان نقل کرده ایم.[۱]
وفات
مرحوم برومند در ربیع الثانی سال 1410ق در اصفهان وفات یافت و در قبرستان باغ رضوان مدفون شد.[۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.