این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «رضا جولاه اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Mahdibabaii صفحهٔ رضا اصفهانی را به رضا جولاه اصفهانی منتقل کرد)
 
(۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''ملّا رضا اصفهانی''' معروف به «جولاه» شاعر و ادیب قرن دوازدهم هجری.  
{{نیازمند ویرایش}}
 
'''ملّا رضا اصفهانی''' معروف به '''جولاه''' شاعر و ادیب قرن دوازدهم هجری است.
==معرفی==
 
 
وی در اوایل جوانی نزد پدر به جولاهی مشغول بود ولی از آن کار دست کشید و به علم و ادب روی آورد.شعرش در کمال ملاحت و استواری و در آداب معاشرت و آیین صحبت کم نظیر بود.
 
 
از  اشعار اوست:
 
{{شعر}}
{{ب|ناله پنداشت که در سینه ما جا تنگ است | رفت و برگشت سراسیمه که دنیا تنگ است<ref>تذکره المعاصرین حزین، ص۲۲۲؛ صحف ابراهیم، ص۱۴۳؛ تذکره شمع انجمن، ص۲۸۷.</ref>  <ref>اعلام اصفهان، ج۳، ص ۷۵.</ref>}}
{{پایان شعر}}


در اوایل جوانی نزد پدر به جولاهی مشغول بود ولی از آن کار دست کشید و به علم و ادب روی آورد. شعرش در کمال ملاحت و استواری و در آداب معاشرت و آیین صحبت کم نظیر بود.


سال وفاتش به دست نیامد.
سال وفاتش به دست نیامد.


از اوست:
==پانویس==
 
{{پانویس}}
ناله پنداشت که در سینه ما جا تنگ است
==منبع==


رفت و برگشت سراسیمه که دنیا تنگ است<ref>تذکره المعاصرین حزین، ص222؛ صحف ابراهیم، ص143؛ تذکره شمع انجمن، ص287.</ref>  <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 75.</ref>
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.


=='''پانویس'''==
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
<br />
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:مرداد ماه 1401]]
[[رده:شعر]]
<references />
==منبع==
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۴۰

ملّا رضا اصفهانی معروف به جولاه شاعر و ادیب قرن دوازدهم هجری است.

معرفی

وی در اوایل جوانی نزد پدر به جولاهی مشغول بود ولی از آن کار دست کشید و به علم و ادب روی آورد.شعرش در کمال ملاحت و استواری و در آداب معاشرت و آیین صحبت کم نظیر بود.


از اشعار اوست:

ناله پنداشت که در سینه ما جا تنگ است رفت و برگشت سراسیمه که دنیا تنگ است[۱] [۲]


سال وفاتش به دست نیامد.

پانویس

  1. تذکره المعاصرین حزین، ص۲۲۲؛ صحف ابراهیم، ص۱۴۳؛ تذکره شمع انجمن، ص۲۸۷.
  2. اعلام اصفهان، ج۳، ص ۷۵.

منبع