این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «رضا بن صادق علی پیکانی جرقوئی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
 
(اصلاح منبع)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{رده‌بندی‌نشده}}
'''ملّا رضا بن صادق علی خان پیکانی''' (1290ق -1335ق) از علمای اواخر دوره قاجاریه بود.
'''ملّا رضا بن صادق علی خان پیکانی''' (1290ق -1335ق) از علمای اواخر دوره قاجاریه بود.


== معرفی ==
==معرفی==
در حدود سال در روستای «پیکان» از توابع جرقویه اصفهان متولّد شد و در اصفهان به تحصیل علوم دینی پرداخت. او از خوشنویسان چیره دست عصر خود بود و نستعلیق را خوش می نوشت و گاهی شعر نیز می سرود.  
وی در روستای «پیکان» از توابع جرقویه اصفهان متولّد شد و در اصفهان به تحصیل علوم دینی پرداخت. او از خوشنویسان چیره دست عصر خود بود و نستعلیق را خوش می نوشت و گاهی شعر نیز می سرود.  


از اشعار اوست:
از اشعار اوست:
سطر ۹: سطر ۱۱:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== وفات ==
==وفات==
او سرانجام در حدود سال 1335ق در زادگاه خود وفات یافت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،ص121</ref>
او سرانجام در حدود سال 1335ق در زادگاه خود وفات یافت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،ص121</ref>


سطر ۱۵: سطر ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۴

ملّا رضا بن صادق علی خان پیکانی (1290ق -1335ق) از علمای اواخر دوره قاجاریه بود.

معرفی

وی در روستای «پیکان» از توابع جرقویه اصفهان متولّد شد و در اصفهان به تحصیل علوم دینی پرداخت. او از خوشنویسان چیره دست عصر خود بود و نستعلیق را خوش می نوشت و گاهی شعر نیز می سرود.

از اشعار اوست:

اگر گویند چاره دیوانه زنجیر است چرا پس زلف لیلی دید مجنون، گشت دیوانه[۱]

وفات

او سرانجام در حدود سال 1335ق در زادگاه خود وفات یافت.[۲]

پانویس

  1. گرکویه، (ویرایش دوم)، صص 318 و 319
  2. مهدوی، اعلام اصفهان،ج3،ص121

منبع