این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسن قلزم چهارمحالی»
جز (M.masaeli صفحهٔ شیخ محمّدحسن قلزم چهارمحالی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به محمدحسن قلزم چهارمحالی منتقل کرد) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{رده‌بندی‌نشده}}{{نیازمند ویرایش}} | |||
'''آقا شیخ محمّد حسن قلزم''' فرزندحاجی ملا محمد وردنجانی چهارمحالی عالم کامل و شاعر ادیب، از سخنوران و دانشمندان قرن چهاردهم هجری. در 10 مرداد 1260ش در قریه «وردنجان» چهارمحال متولّد شد .<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، صص547و548.</ref> | |||
وی پس از تحصیلات مقدماتی در سن ده سالگی به اصفهان رهسپار شد و در کنار پدرش ـ که از سال‌ها قبل در مدرسه چهارباغ ساکن و مشغول تحصیل بود ـ به فراگیری علوم پرداخت. | ==''معرفی''== | ||
یکی از فضلای [[مدرسه چهارباغ]] مرحوم شیخ محمّدحسن قلزم چهارمحالی می‌باشد که مدت بیست سال در این مدرسه افزون بر سکونت، به فراگیری علوم مختلف اسلامی اشتغال داشته است. وی پس از تحصیلات مقدماتی در سن ده سالگی به اصفهان رهسپار شد و در کنار پدرش ـ که از سال‌ها قبل در مدرسه چهارباغ ساکن و مشغول تحصیل بود ـ به فراگیری علوم پرداخت. | |||
این دانشمند فرزانه مدت بیست سال در مدرسه چهارباغ ساكن و به كسب علوم متنوعه از فقه و اصول و حكمت و ریاضی و طب و ادبیات اشتغال ورزید و در بسیاری از علوم زمان حتی علم موسیقی تبحّر داشت و از طرف استادش علّامه میرزا محمّدهاشم چهارسوقی ملقّب به لقب "قلزم العلوم" گردید. | این دانشمند فرزانه مدت بیست سال در مدرسه چهارباغ ساكن و به كسب علوم متنوعه از فقه و اصول و حكمت و ریاضی و طب و ادبیات اشتغال ورزید و در بسیاری از علوم زمان حتی علم موسیقی تبحّر داشت و از طرف استادش [[محمدهاشم بن زین العابدین خوانساری چهارسوقی|علّامه میرزا محمّدهاشم چهارسوقی]] ملقّب به لقب "قلزم العلوم" گردید. | ||
شیخ محمّدحسن پس از وصول به مدارج عالیه علم و كمال، به زادگاه خود باز گشت و به درخواست خوانین چالشتر در قریه نافج ـ که از املاک آنان بود ـ ساکن گردید و تا پایان عمر، مرجع امور شرعیه اهالی بود. | شیخ محمّدحسن پس از وصول به مدارج عالیه علم و كمال، به زادگاه خود باز گشت و به درخواست خوانین چالشتر در قریه نافج ـ که از املاک آنان بود ـ ساکن گردید و تا پایان عمر، مرجع امور شرعیه اهالی بود. | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۴: | ||
دیوان اشعار وی دربردارنده قریب سه هزار بیت از غزل و قصیده و رباعی بوده و بخشی از آن اخیراً به چاپ رسیده است. | دیوان اشعار وی دربردارنده قریب سه هزار بیت از غزل و قصیده و رباعی بوده و بخشی از آن اخیراً به چاپ رسیده است. | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|شنیدم آنکه مرا نام برده ای به زبان| سرم به عرش رساندی گر این ادا کردی}} | |||
== پانویس == | {{ب| اگر به خون کشی از تیغ قهر «قُلزُم» را| خلاف محض بود گویم ار جفا کردی<ref> تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 380 و 381.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
==وفات== | |||
قلزم چند سال اواخر عمر از نعمت بینایی، محروم گردید و سرانجام در سال 1326 شمسی در «نافج» وفات یافت».<ref>بزم معرفت، ص 191؛ برگرفتهاز کتاب سیمای صالحان، ص 138-139.</ref> | |||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
==منبع== | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
[[رده:علمای حوز ه علمیه امام صادق (ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۳
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
این نوشتار نیازمند ویرایش فنی یا ادبی می باشد. |
آقا شیخ محمّد حسن قلزم فرزندحاجی ملا محمد وردنجانی چهارمحالی عالم کامل و شاعر ادیب، از سخنوران و دانشمندان قرن چهاردهم هجری. در 10 مرداد 1260ش در قریه «وردنجان» چهارمحال متولّد شد .[۱]
معرفی
یکی از فضلای مدرسه چهارباغ مرحوم شیخ محمّدحسن قلزم چهارمحالی می‌باشد که مدت بیست سال در این مدرسه افزون بر سکونت، به فراگیری علوم مختلف اسلامی اشتغال داشته است. وی پس از تحصیلات مقدماتی در سن ده سالگی به اصفهان رهسپار شد و در کنار پدرش ـ که از سال‌ها قبل در مدرسه چهارباغ ساکن و مشغول تحصیل بود ـ به فراگیری علوم پرداخت.
این دانشمند فرزانه مدت بیست سال در مدرسه چهارباغ ساكن و به كسب علوم متنوعه از فقه و اصول و حكمت و ریاضی و طب و ادبیات اشتغال ورزید و در بسیاری از علوم زمان حتی علم موسیقی تبحّر داشت و از طرف استادش علّامه میرزا محمّدهاشم چهارسوقی ملقّب به لقب "قلزم العلوم" گردید.
شیخ محمّدحسن پس از وصول به مدارج عالیه علم و كمال، به زادگاه خود باز گشت و به درخواست خوانین چالشتر در قریه نافج ـ که از املاک آنان بود ـ ساکن گردید و تا پایان عمر، مرجع امور شرعیه اهالی بود.
وی در اخلاق و معاشرت با مردم بسیار خوش‌محضر و مهربان و فروتن بود و به‌خصوص با اطفال و نوجوانان، بسیار محبّت می‌نمود. از ریا و تظاهر، به‌شدت بیزار بود و همواره به مردم محروم و مظلوم کمک می‌کرد. منزل او، مرجع نیازمندان و مجمع اهل علم و شعرا و رجال علمی و سیاسی بود.
دیوان اشعار وی دربردارنده قریب سه هزار بیت از غزل و قصیده و رباعی بوده و بخشی از آن اخیراً به چاپ رسیده است.
| شنیدم آنکه مرا نام برده ای به زبان | سرم به عرش رساندی گر این ادا کردی | |
| اگر به خون کشی از تیغ قهر «قُلزُم» را | خلاف محض بود گویم ار جفا کردی[۲] |
وفات
قلزم چند سال اواخر عمر از نعمت بینایی، محروم گردید و سرانجام در سال 1326 شمسی در «نافج» وفات یافت».[۳]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.