این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالحسین قیصر بیدآبادی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن ب...» ایجاد کرد) |
جز (اصلاح منبع) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است. | '''عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی''' شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است. | ||
از اوست: | از اوست:{{شعر}} | ||
ز گیسوی تو تاری وام کردند به عالم صد هزاران دام کردند | {{ب|ز گیسوی تو تاری وام کردند|به عالم صد هزاران دام کردند}} | ||
نثار اندر رهت عشاق دلخون سر و جان را به اوّل گام کردند<ref>تذکره حدیقه الشعراء، ج2، ص1444؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص869؛ مخزن الادب راجی: خطّی.</ref><ref> | {{ب|نثار اندر رهت عشاق دلخون|سر و جان را به اوّل گام کردند<ref>تذکره حدیقه الشعراء، ج2، ص1444؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص869؛ مخزن الادب راجی: خطّی.</ref><ref>مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، ج4، ص176.</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
< | ==پانویس== | ||
<references /> | |||
= | ==منبع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۴۷
عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است.
از اوست:
| ز گیسوی تو تاری وام کردند | به عالم صد هزاران دام کردند | |
| نثار اندر رهت عشاق دلخون | سر و جان را به اوّل گام کردند[۱][۲] |
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.