این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالحسین قیصر بیدآبادی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان (کتاب)')
جز (اصلاح منبع)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است.
'''عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی''' شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است.


از اوست:
از اوست:{{شعر}}


ز گیسوی تو تاری وام کردند به عالم صد هزاران دام کردند
{{ب|ز گیسوی تو تاری وام کردند|به عالم صد هزاران دام کردند}}


نثار اندر رهت عشاق دلخون سر و جان را به اوّل گام کردند<ref>تذکره حدیقه الشعراء، ج2، ص1444؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص869؛ مخزن الادب راجی: خطّی.</ref><ref>'''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[اعلام اصفهان (کتاب)]]،''' ج4، ص176.</ref>
{{ب|نثار اندر رهت عشاق دلخون|سر و جان را به اوّل گام کردند<ref>تذکره حدیقه الشعراء، ج2، ص1444؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص869؛ مخزن الادب راجی: خطّی.</ref><ref>مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، ج4، ص176.</ref>}}{{پایان شعر}}


<br />
==پانویس==
<references />


= پانویس =
==منبع==
<references />
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.


== '''منبع''' ==
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
برگفته از کتاب: '''[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.'''

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۴۷

عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است.

از اوست:

ز گیسوی تو تاری وام کردندبه عالم صد هزاران دام کردند
نثار اندر رهت عشاق دلخونسر و جان را به اوّل گام کردند[۱][۲]

پانویس

  1. تذکره حدیقه الشعراء، ج2، ص1444؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص869؛ مخزن الادب راجی: خطّی.
  2. مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، ج4، ص176.

منبع