این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «عبدالحسین قیصر بیدآبادی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان (کتاب)') |
جز (اصلاح منبع) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است. | '''عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی''' شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است. | ||
از اوست: | از اوست:{{شعر}} | ||
ز گیسوی تو تاری وام کردند به عالم صد هزاران دام کردند | {{ب|ز گیسوی تو تاری وام کردند|به عالم صد هزاران دام کردند}} | ||
نثار اندر رهت عشاق دلخون سر و جان را به اوّل گام کردند<ref>تذکره حدیقه الشعراء، ج2، ص1444؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص869؛ مخزن الادب راجی: خطّی.</ref><ref> | {{ب|نثار اندر رهت عشاق دلخون|سر و جان را به اوّل گام کردند<ref>تذکره حدیقه الشعراء، ج2، ص1444؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص869؛ مخزن الادب راجی: خطّی.</ref><ref>مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، ج4، ص176.</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
< | ==پانویس== | ||
<references /> | |||
= | ==منبع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]،[[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۴۷
عبدالحسین قیصر بن نواب میرزا مهدی قزلباش اصفهانی شاعر ادیب، از سخنوران قرن سیزدهم هجری و از احفاد صفویه است. مدت 14 سال سیاحت کرده و خدمت بزرگان رسیده است. از انواع علوم با بهره بوده و غزل و قصیده را خوب می گفته است. در محلّه بیدآباد اصفهان ساکن بوده و تا سال 1280ق حیات داشته است.
از اوست:
ز گیسوی تو تاری وام کردند | به عالم صد هزاران دام کردند | |
نثار اندر رهت عشاق دلخون | سر و جان را به اوّل گام کردند[۱][۲] |
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.