این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید حسین مازندرانی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سیّد حسین مازندرانی اصفهانی'''، فاضل ادیب و واعظ خطیب بوده است.
'''سیّد حسین مازندرانی اصفهانی'''، فاضل ادیب و واعظ خطیب بوده است.<ref>تذکره شاعران فارسی سرا، صص 31 و 32.</ref>


== معرفی ==
==معرفی==
وی در اصفهان ساکن بوده و سپس به تهران مهاجرت کرده است و در آنجا به وعظ و خطابه پرداخته است.
وی در اصفهان ساکن بوده و سپس به تهران مهاجرت کرده است و در آنجا به وعظ و خطابه پرداخته است.در ادبیات متبحّر و دارای انشائی استوار بود و به فارسی و عربی شعر می سرود. وی در سال 1285ق جنگی ادبی ترتیب داده و برخی از اشعار خود را در آن آورده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۲.</ref>
 
در ادبیات متبحّر و دارای انشائی استوار بود و به فارسی و عربی شعر می سرود.
 
وی در سال 1285ق جنگی ادبی ترتیب داده و برخی از اشعار خود را در آن آورده است.<ref>تذکره شاعران فارسی سرا، صص 31 و 32.</ref>
<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۲.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۱۳: سطر ۸:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:صفحات ابهام زدایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۰۵

سیّد حسین مازندرانی اصفهانی، فاضل ادیب و واعظ خطیب بوده است.[۱]

معرفی

وی در اصفهان ساکن بوده و سپس به تهران مهاجرت کرده است و در آنجا به وعظ و خطابه پرداخته است.در ادبیات متبحّر و دارای انشائی استوار بود و به فارسی و عربی شعر می سرود. وی در سال 1285ق جنگی ادبی ترتیب داده و برخی از اشعار خود را در آن آورده است.[۲]

پانویس

  1. تذکره شاعران فارسی سرا، صص 31 و 32.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۲.

منبع