این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسن مالمیری کوهگیلویه‌ای اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
(اصلاح منبع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش}}
'''میرزا حسن مالمیری کوهگیلویه ای اصفهانی''' متخلّص به '''«واهب »''' از شعرای قرن یازدهم هجری بوده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 586</ref>.
'''میرزا حسن مالمیری کوهگیلویه ای اصفهانی''' متخلّص به '''«واهب »''' از شعرای قرن یازدهم هجری بوده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 586</ref>.


== معرفی ==
==معرفی==
میرزا حسن ظاهراً از اهالی «مالمیر» [ایذه] از توابع کوه گیلویه بود ولی در اصفهان اقامت داشت. در فنون شعر و ادب مهارتی به سزا داشته و غزل و رباعی را نیکو می گفته و از جمله رباعیات سِتّه محتشم کاشانی را (درباره جلوس شاه صفی) جواب گفته است. سالها در اصفهان می زیسته و عاقبت مستوفی یزد شد و قبل از سال 1083ق در یزد وفات یافت.
میرزا حسن ظاهراً از اهالی «مالمیر» [ایذه] از توابع کوه گیلویه بود ولی در اصفهان اقامت داشت. در فنون شعر و ادب مهارتی به سزا داشته و غزل و رباعی را نیکو می گفته و از جمله رباعیات سِتّه محتشم کاشانی را (درباره جلوس شاه صفی) جواب گفته است. سالها در اصفهان می زیسته و عاقبت مستوفی یزد شد و قبل از سال 1083ق در یزد وفات یافت. این ماده تاریخ که برای ساخته شدن مسجد جامع جدید سلطانی (مسجد جامع کبیر عباسی = مسجد شاه) گفته سخت مقبول و مشهور واقع شده است: «شد در کعبه در صفاهان باز»
 
این ماده تاریخ که برای ساخته شدن مسجد جامع جدید سلطانی (مسجد جامع کبیر عباسی = مسجد شاه) گفته سخت مقبول و مشهور واقع شده است:
 
«شد در کعبه در صفاهان باز»
 


این شعر از اوست:
این شعر از اوست:
سطر ۱۵: سطر ۱۲:
{{ب|می رود قافله عمر عزیزان به سفر|هیچ کس نیست که این قافله را وا دارد<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، صص 157-155؛ تذکره نتایج الافکار، ص744؛ تذکره روز روشن، صص 893-891؛ تذکره آتشکده: قسمت سوم از نیمه نخست، صص 1043 و 1044؛ تذکره غنی، ص142؛ تذکره حسینی، ص361.</ref>. }}
{{ب|می رود قافله عمر عزیزان به سفر|هیچ کس نیست که این قافله را وا دارد<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، صص 157-155؛ تذکره نتایج الافکار، ص744؛ تذکره روز روشن، صص 893-891؛ تذکره آتشکده: قسمت سوم از نیمه نخست، صص 1043 و 1044؛ تذکره غنی، ص142؛ تذکره حسینی، ص361.</ref>. }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==


* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.


==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۵

میرزا حسن مالمیری کوهگیلویه ای اصفهانی متخلّص به «واهب » از شعرای قرن یازدهم هجری بوده است.[۱].

معرفی

میرزا حسن ظاهراً از اهالی «مالمیر» [ایذه] از توابع کوه گیلویه بود ولی در اصفهان اقامت داشت. در فنون شعر و ادب مهارتی به سزا داشته و غزل و رباعی را نیکو می گفته و از جمله رباعیات سِتّه محتشم کاشانی را (درباره جلوس شاه صفی) جواب گفته است. سالها در اصفهان می زیسته و عاقبت مستوفی یزد شد و قبل از سال 1083ق در یزد وفات یافت. این ماده تاریخ که برای ساخته شدن مسجد جامع جدید سلطانی (مسجد جامع کبیر عباسی = مسجد شاه) گفته سخت مقبول و مشهور واقع شده است: «شد در کعبه در صفاهان باز»

این شعر از اوست:

آرزو کی به دل اهل هوس جا داردبه تمنّا نرسد هر که تمنّا دارد
می رود قافله عمر عزیزان به سفرهیچ کس نیست که این قافله را وا دارد[۲].

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 586
  2. تذکره نصرآبادی، ج1، صص 157-155؛ تذکره نتایج الافکار، ص744؛ تذکره روز روشن، صص 893-891؛ تذکره آتشکده: قسمت سوم از نیمه نخست، صص 1043 و 1044؛ تذکره غنی، ص142؛ تذکره حسینی، ص361.

منبع