این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسن بن احمد نجار موذن مدینی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(حذف رده ابهام زدایی)
(اصلاح منبع)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''ابو محمد حسن بن احمد بن علی بن زهرویه نجار مؤذن مدینی'''، از محدثین اصفهان در قرن ششم هجری است.
{{نیازمند ویرایش}}


از اهالی مدینه جی بوده و آن شارستان (شهرستان) اصفهان است. او مردی عابد و صالح و پرهیزکار بوده و از خشیت پروردگار گریه بسیار می کرده و عبادات فراوان داشته است.
'''ابو محمد حسن بن احمد بن علی بن زهرویه نجار مؤذن مدینی'''، از محدثین اصفهان در قرن ششم هجری است. از اهالی مدینه جی بوده و آن شارستان (شهرستان) اصفهان است. او مردی عابد و صالح و پرهیزکار بوده و از خشیت پروردگار گریه بسیار می کرده و عبادات فراوان داشته است. از ابن رسته احمد استماع حدیث کرده و ابوسعد سمعانی در رجب سال (531ق) از وی حدیث شنیده است.<ref>التّحبیر، ج1، ص176.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،ص449.</ref>
 
از ابن رسته احمد استماع حدیث کرده و ابوسعد سمعانی در رجب سال (531ق) از وی حدیث شنیده است.<ref>التّحبیر، ج1، ص176.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،ص449.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
<references />
<references />


==منبع==
==منبع==
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:محدثین]]
[[رده:علمای قرن 6]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۳۷

ابو محمد حسن بن احمد بن علی بن زهرویه نجار مؤذن مدینی، از محدثین اصفهان در قرن ششم هجری است. از اهالی مدینه جی بوده و آن شارستان (شهرستان) اصفهان است. او مردی عابد و صالح و پرهیزکار بوده و از خشیت پروردگار گریه بسیار می کرده و عبادات فراوان داشته است. از ابن رسته احمد استماع حدیث کرده و ابوسعد سمعانی در رجب سال (531ق) از وی حدیث شنیده است.[۱][۲]

پانویس

  1. التّحبیر، ج1، ص176.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،ص449.

منبع