این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «حبیب الله بن جمال الدین اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''حبیب اللَّه بن جمال الدّین اصفهانی'''، از خوشنویسان قرن دهم هجری در اصفهان است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص425.</ref> | '''حبیب اللَّه بن جمال الدّین اصفهانی'''، از خوشنویسان قرن دهم هجری در اصفهان است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص425.</ref> | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
او در سال 947ق کتابت «تاج التّراجم فی تفسیر القرآن للأعاجم» نوشته عمادالدّین ابوالمظفّر شهفور طاهر بن محمّد اسفراینی را به خط نسخ و نستعلیق نوشته که میکروفیلم آن در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.<ref>فهرست میکروفیلم های دانشگاه تهران، ص27.</ref> | او در سال 947ق کتابت «تاج التّراجم فی تفسیر القرآن للأعاجم» نوشته عمادالدّین ابوالمظفّر شهفور طاهر بن محمّد اسفراینی را به خط نسخ و نستعلیق نوشته که میکروفیلم آن در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.<ref>فهرست میکروفیلم های دانشگاه تهران، ص27.</ref> | ||
سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۴۲
حبیب اللَّه بن جمال الدّین اصفهانی، از خوشنویسان قرن دهم هجری در اصفهان است.[۱]
آثار
او در سال 947ق کتابت «تاج التّراجم فی تفسیر القرآن للأعاجم» نوشته عمادالدّین ابوالمظفّر شهفور طاهر بن محمّد اسفراینی را به خط نسخ و نستعلیق نوشته که میکروفیلم آن در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.[۲]
همچنین در سال 948ق کتابت نسخه «اغراض السیّاسه فی اعراض الریّاسه» تألیف محمّد بن علی بن محمّد بن حسن ظهیر کاتب سمرقندی را به خط نستعلیق نوشته [است]. نسخه اصل در کتابخانه لیدن هلند و میکروفیلم آن به شماره 3429 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.[۳]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.