این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حبيب بن وكيع حسن آبادی اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان') |
جز (اصلاح منبع) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''ابومسلم حبیب بن وکیع بن عبدالرّزاق بن عبدالکریم بن عبدالواحد بن محمّد بن سلیمان حسن آبادی اصفهانی''' از محدّثین قرن ششم هجری و از خانواده علم و حدیث است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 418. </ref> | '''ابومسلم حبیب بن وکیع بن عبدالرّزاق بن عبدالکریم بن عبدالواحد بن محمّد بن سلیمان حسن آبادی اصفهانی''' از محدّثین قرن ششم هجری و از خانواده علم و حدیث است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص 418. </ref> | ||
==معرفی== | |||
== معرفی == | |||
او از ابوبکر محمّد بن احمد بن حسن بن ماجه ابهری اصفهانی حدیث شنیده و ابوسعد سمعانی از وی استماع حدیث کرده است. | او از ابوبکر محمّد بن احمد بن حسن بن ماجه ابهری اصفهانی حدیث شنیده و ابوسعد سمعانی از وی استماع حدیث کرده است. | ||
در حال حاضر حسن آباد یکی از محلّه های اصفهان است. در منطقه جرقویه نیز روستایی به نام حسن آباد وجود دارد<ref>التّحبیر، ج1، ص259؛ معجم البلدان، ج2، ص259</ref>. | در حال حاضر حسن آباد یکی از محلّه های اصفهان است. در منطقه جرقویه نیز روستایی به نام حسن آباد وجود دارد<ref>التّحبیر، ج1، ص259؛ معجم البلدان، ج2، ص259.</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۰: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ ۲۷ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۳۱
ابومسلم حبیب بن وکیع بن عبدالرّزاق بن عبدالکریم بن عبدالواحد بن محمّد بن سلیمان حسن آبادی اصفهانی از محدّثین قرن ششم هجری و از خانواده علم و حدیث است.[۱]
معرفی
او از ابوبکر محمّد بن احمد بن حسن بن ماجه ابهری اصفهانی حدیث شنیده و ابوسعد سمعانی از وی استماع حدیث کرده است.
در حال حاضر حسن آباد یکی از محلّه های اصفهان است. در منطقه جرقویه نیز روستایی به نام حسن آباد وجود دارد[۲].
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.