این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «ابوالقاسم رستم بن محمد مدینی تانی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
جز (اصلاح منبع)
سطر ۱: سطر ۱:
'''قاضی ابوالقاسم رستم مدینی اصفهانی''' فرزند محمّد بن عبدالرّحمان بن محمّد بن عبدالرّحمان بن زیاد مدینی تانی اصفهانی، از محدّثین عامّه اصفهان در قرن ششم هجری بود.  
'''قاضی ابوالقاسم رستم مدینی اصفهانی''' فرزند محمّد بن عبدالرّحمان بن محمّد بن عبدالرّحمان بن زیاد مدینی تانی اصفهانی، از محدّثین عامّه اصفهان در قرن ششم هجری بود.  


== معرفی ==
==معرفی==
ابوسعد سمعانی از او به عنوان «کان اماما فاضلاً بهی النّظر» یاد کرده و نوشته که متصدی قضاوت اصفهان بوده است.  
ابوسعد سمعانی از او به عنوان «کان اماما فاضلاً بهی النّظر» یاد کرده و نوشته که متصدی قضاوت اصفهان بوده است.  


سطر ۷: سطر ۷:


==وفات==
==وفات==
وی در 8 محرم سال 540ق در اصفهان وفات یافت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص 67.<br /></ref>
وی در 8 محرم سال 540ق در اصفهان وفات یافت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص 67.</ref>


== پانویس ==
==پانویس==
<references />
==منبع==
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]] ، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
 
[[رده:محدثین]]
[[رده:علمای قرن 6]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:تیرماه 1401]]
<references />
==منبع==
برگرفته از: ،[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]] ، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.

نسخهٔ ‏۲۶ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۴۴

قاضی ابوالقاسم رستم مدینی اصفهانی فرزند محمّد بن عبدالرّحمان بن محمّد بن عبدالرّحمان بن زیاد مدینی تانی اصفهانی، از محدّثین عامّه اصفهان در قرن ششم هجری بود.

معرفی

ابوسعد سمعانی از او به عنوان «کان اماما فاضلاً بهی النّظر» یاد کرده و نوشته که متصدی قضاوت اصفهان بوده است.

وی از جدّ خود عبدالرّحمان بن محمّد استماع حدیث کرده و ابوسعد سمعانی از او حدیث شنیده است.[۱]

وفات

وی در 8 محرم سال 540ق در اصفهان وفات یافت.[۲]

پانویس

  1. التّحبیر، ج1، ص280.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص 67.

منبع