این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «ابو سعید حسین بن محمد زعفرانی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'مهدوی، مصلح الدین،' به 'مهدوی، مصلح الدین،')
(اصلاح منبع)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''ابوسعید حسین بن محمّد بن علی زعفرانی اصفهانی'''، از محدّثین قرن چهارم هجری در اصفهان است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص753.</ref> 
{{رده‌بندی‌نشده}}


== معرفی ==
'''ابوسعید حسین بن محمد بن علی زعفرانی اصفهانی'''، از محدثین قرن چهارم هجری در اصفهان است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص753.</ref> 
حافظ ابونعیم در کتاب خود او را بندار شهر در کثرت حدیث و صاحب معرفت و اتّقان دانسته است.


از بغوی، ابن صاعد، حسین بن علی بن زید و دیگران حدیث شنیده و [[حافظ ابونعیم عبیدالله حداد اصفهانی|حافظ ابونعیم اصفهانی]] از او نقل حدیث می کند.  
==معرفی==
حافظ ابونعیم در کتاب خود او را بندار شهر در کثرت حدیث و صاحب معرفت و اتّقان دانسته است. از بغوی، ابن صاعد، حسین بن علی بن زید و دیگران حدیث شنیده و [[ابونعیم اصفهانی|حافظ ابونعیم اصفهانی]] از او نقل حدیث می کند.


== آثار ==
==آثار==
او صاحب تألیفات فراوانی بوده که از آن جمله است:
او صاحب تألیفات فراوانی بوده که از آن جمله است:


سطر ۱۵: سطر ۱۵:
3. «شیوخ»<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص284؛ الاعلام، ج2، ص277؛ طبقات المفسرین، ج1، ص157؛ هدیه العارفین، ج1، ص305.</ref>
3. «شیوخ»<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص284؛ الاعلام، ج2، ص277؛ طبقات المفسرین، ج1، ص157؛ هدیه العارفین، ج1، ص305.</ref>


== وفات ==
==وفات==
وی سرانجام در 28 شوال 369ق وفات یافته است.
وی سرانجام در 28 شوال 369ق وفات یافته است.


سطر ۲۲: سطر ۲۲:


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی، مصلح الدین]]، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
 
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۴۹

ابوسعید حسین بن محمد بن علی زعفرانی اصفهانی، از محدثین قرن چهارم هجری در اصفهان است.[۱] 

معرفی

حافظ ابونعیم در کتاب خود او را بندار شهر در کثرت حدیث و صاحب معرفت و اتّقان دانسته است. از بغوی، ابن صاعد، حسین بن علی بن زید و دیگران حدیث شنیده و حافظ ابونعیم اصفهانی از او نقل حدیث می کند.

آثار

او صاحب تألیفات فراوانی بوده که از آن جمله است:

1. «تفسیر»

2. «مسند»

3. «شیوخ»[۲]

وفات

وی سرانجام در 28 شوال 369ق وفات یافته است.

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص753.
  2. ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص284؛ الاعلام، ج2، ص277؛ طبقات المفسرین، ج1، ص157؛ هدیه العارفین، ج1، ص305.

منبع