تفاوت میان نسخه‌های «محمدابراهیم همدانی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۰۹

میرزا محمّدابراهیم همدانی فرزند میرزا محمّدجعفر فرزند میرزا علاّمه میرزا ابراهیم همدانی، شاعر ادیب. وی در اصفهان و همدان تحصیل نموده، و سرانجام در اصفهان ساکن شد.

معرفی

او متولّی امام زاده سهل بن علی در همدان بود. در شعر و خطّ و انشاء و معمّا مهارت بسزایی داشت. [از سال وفات او اطّلاعی در دست نیست؛ ولی ظاهرا تا سال 1107ق زنده بوده است]. این شعر از او است:

روزگاری شد که با دردت هم آغوشیم ما		همچو سیل از هستی خود خانه بر دوشیم ما
چون سپند دور از آتش در شب هجران یار		ناله ها در دل گره داریم و خاموشیم ما^[۱] ^[۲]

پانویس

↑ تذکره نصرآبادی، ج1، صص140-141، قصص الخاقانی، ج2، صص99-100؛ تذکره المعاصرین، حزین، ص150.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 95.

منبع

مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.

[1] تذکره نصرآبادی، ج1، صص140-141، قصص الخاقانی، ج2، صص99-100؛ تذکره المعاصرین، حزین، ص150.

[2] مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 95.

[۱]

[۲]

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-میرزا محمّدابراهیم همدانی فرزند میرزا محمّدجعفر فرزند میرزا علاّمه میرزا ابراهیم همدانی، شاعر ادیب. وی در اصفهان و همدان تحصیل نموده، و سرانجام در اصفهان ساکن شد.
+'''میرزا محمّدابراهیم همدانی''' فرزند میرزا محمّدجعفر فرزند میرزا علاّمه میرزا ابراهیم همدانی، شاعر ادیب. وی در اصفهان و همدان تحصیل نموده، و سرانجام در اصفهان ساکن شد.
-<br />
+==معرفی==
+او متولّی امام زاده سهل بن علی در همدان بود. در شعر و خطّ و انشاء و معمّا مهارت بسزایی داشت.  [از سال وفات او اطّلاعی در دست نیست؛ ولی ظاهرا تا سال 1107ق زنده بوده است]. این شعر از او است:
+{{شعر}}
+{{ب|روزگاری شد که با دردت هم آغوشیم ما| همچو سیل از هستی خود خانه بر دوشیم ما}}
-= معرفی =
+{{ب|چون سپند دور از آتش در شب هجران یار| ناله ها در دل گره داریم و خاموشیم ما<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، صص140-141، قصص الخاقانی، ج2، صص99-100؛ تذکره المعاصرین، حزین، ص150.</ref>  <ref> مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 95.</ref><br />}}{{پایان شعر}}
-او متولّی امام زاده سهل بن علی در همدان بود. در شعر و خطّ و انشاء و معمّا مهارت بسزایی داشت.  [از سال وفات او اطّلاعی در دست نیست؛ ولی ظاهرا تا سال 1107ق زنده بوده است]. این شعر از او است:
-روزگاری شد که با دردت هم آغوشیم ما همچو سیل از هستی خود خانه بر دوشیم ما
+==پانویس==
+<references />
-چون سپند دور از آتش در شب هجران یار ناله ها در دل گره داریم و خاموشیم ما.<ref>تذکره نصرآبادی، ج1، صص140 141، قصص الخاقانی، ج2، صص99 100؛ تذکره المعاصرین، حزین، ص150.</ref>  <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 95.</ref>
+==منبع==
-<br />
-= پانویس =
+*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
-<references />
-= منبع =
-برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
 [[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
 [[رده:تیرماه 1401]]
+[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]

تفاوت میان نسخه‌های «محمدابراهیم همدانی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۰۹

معرفی

پانویس

منبع

منوی ناوبری

جستجو