این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید علی کاظمینی»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (ایجاد لینک و درج رده) |
جز (حذف لینک) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱/۳۱|مکان درگذشت=فاو-عملیات والفجر۸|پدر=قاسم|تاریخ تولد=۱۳۴۷|مکان تولد=نجف اشرف|از دانشگاه=[[حوزه علمیه ذوالفقار|حوزه علمیه ذوالفقار اصفهان]]|مدفن=گلستان شهدای اصفهان|عرض_تصویر=170|تصویر=A-kazemini.JPG}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱/۳۱|مکان درگذشت=فاو-عملیات والفجر۸|پدر=قاسم|تاریخ تولد=۱۳۴۷|مکان تولد=نجف اشرف|از دانشگاه=[[حوزه علمیه ذوالفقار|حوزه علمیه ذوالفقار اصفهان]]|مدفن=[[تکیه شهدا|گلستان شهدای اصفهان]]|عرض_تصویر=170|تصویر=A-kazemini.JPG}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''علی کاظمینی''' متولد فروردین ۱۳۴۷ در نجف اشرف بود. پدرش قاسم نام داشت. او به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت سپس در جبهه حضور یافت. سی یکم فروردین ۱۳۶۵، در منطقه فاو و عملیات والفجر۸ به شهادت رسید. مزار او در گلزار | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''علی کاظمینی''' متولد فروردین ۱۳۴۷ در نجف اشرف بود. پدرش قاسم نام داشت. او به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت سپس در جبهه حضور یافت. سی یکم فروردین ۱۳۶۵، در منطقه فاو و عملیات والفجر۸ به شهادت رسید. مزار او در [[تکیه شهدا|گلزار شهدا]]<nowiki/>ی اصفهان واقع است. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
... | ... پاتک غافگيرانه به طرف خاكريز شروع شده بود و گلوله بود كه می باريد. هر لحظه دشمن به طرف ما نزديكتر می شد. علی، جعبه نارنجك را برداشت و تا پايين خاكريز حمل كرد و با دستان گل آلودش ضامن ها را می كشيد و با گفتن بسم االله، آن ها را به طرف نيروهای بعثی پرتاب می كرد تا توانست عده ای از آنها را به هلاكت برساند. از اين كار او رزمندگان ما چقدر روحيه می گرفتند!... | ||
آری! رزمنده شجاع و پارسا، علی كاظمينی | آری! رزمنده شجاع و پارسا، علی كاظمينی طلبه [[حوزه علمیه ذوالفقار|مدرسه ذوالفقار]]، می دانست كتاب عشق در دفتر نباشد. اين شهيد والامقام در نجف اشرف متولد شد. در سال۱۳۵۰ حكومت بعث آنها را از عراق اخراج نمود و در اصفهان اقامت گزيدند. پس از تحصيلات مقدماتی، عشق به معارف اهل بيت(ع) او را به جبهه كشاند تا سرانجام در شب۳۱ فروردين سال۱۳۶۵هنگام پاتک دشمن در محور كارخانه نمك به فيض شهادت نايل گرديد و در بهشت نعيم الهی متنعم گشت.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی، ص146.</ref> | ||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
*کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، [[شاهدان روحانی (کتاب)|شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان]]، اصفهان: وسپان، 1388. | |||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه ذوالفقار]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه ذوالفقار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۱۴
| شهید علی کاظمینی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۷ نجف اشرف |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۵/۱/۳۱ فاو-عملیات والفجر۸ |
| مدفن | گلستان شهدای اصفهان |
| محل تحصیل | حوزه علمیه ذوالفقار اصفهان |
| والدین |
|
شهید علی کاظمینی متولد فروردین ۱۳۴۷ در نجف اشرف بود. پدرش قاسم نام داشت. او به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت سپس در جبهه حضور یافت. سی یکم فروردین ۱۳۶۵، در منطقه فاو و عملیات والفجر۸ به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای اصفهان واقع است.
زندگینامه
... پاتک غافگيرانه به طرف خاكريز شروع شده بود و گلوله بود كه می باريد. هر لحظه دشمن به طرف ما نزديكتر می شد. علی، جعبه نارنجك را برداشت و تا پايين خاكريز حمل كرد و با دستان گل آلودش ضامن ها را می كشيد و با گفتن بسم االله، آن ها را به طرف نيروهای بعثی پرتاب می كرد تا توانست عده ای از آنها را به هلاكت برساند. از اين كار او رزمندگان ما چقدر روحيه می گرفتند!...
آری! رزمنده شجاع و پارسا، علی كاظمينی طلبه مدرسه ذوالفقار، می دانست كتاب عشق در دفتر نباشد. اين شهيد والامقام در نجف اشرف متولد شد. در سال۱۳۵۰ حكومت بعث آنها را از عراق اخراج نمود و در اصفهان اقامت گزيدند. پس از تحصيلات مقدماتی، عشق به معارف اهل بيت(ع) او را به جبهه كشاند تا سرانجام در شب۳۱ فروردين سال۱۳۶۵هنگام پاتک دشمن در محور كارخانه نمك به فيض شهادت نايل گرديد و در بهشت نعيم الهی متنعم گشت.[۱]
پانویس
- ↑ کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی، ص146.
منبع
- کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.