این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید احمد حسامی»
(ایجاد رده و پانویس و منبع) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{ نیازمند جعبه اطلاعات }} | |||
[[پرونده:Syed ahmad hesami.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|سید احمد حسامی ]] | [[پرونده:Syed ahmad hesami.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|سید احمد حسامی ]] | ||
'''سید احمد حسامی''' (1273ش-1359ق) فرزند بزرگ [[سید محمدحسن حسامی|سید محمد حسن حسامی]] از علما و فضلا و خطاطان در اصفهان بود. | '''سید احمد حسامی''' (1273ش-1359ق) فرزند بزرگ [[سید محمدحسن حسامی|سید محمد حسن حسامی]] از علما و فضلا و خطاطان در اصفهان بود. |
نسخهٔ ۱۰ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۱۶
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سید احمد حسامی (1273ش-1359ق) فرزند بزرگ سید محمد حسن حسامی از علما و فضلا و خطاطان در اصفهان بود.
معرفی
ولادت
سید احمد حسامی در سال1273ش در خانواده ای مذهبی و اهل هنر در اصفهان در محله تل واسگان بدنیا آمد
تحصیلات
وی در سال1285ش به همراه پدر و بنا به دعوت اهالی کراج از پدرش جهت آموزش قرآن و مکتب داری عازم بلوک کراج می شود. خوشنویسی را نزد پدر فراگرفت و به همراه پدرش ردیف و آواز را نزد استاد حسین خضوعی ( ساعت ساز) فرا گرفت. پس از درگذشت پدر نیز در همان بلوک کراج به آموزش خط و تعلیم و تربیت شاگردان پرداخت.
فرزندان
یکی از فرزندان وی حاج سید مرتضی حسامی بود که سال ها در کسوت روحانیت در ایام محرم به منابر رفته و منزلش محفل اساتید و بزرگانی چون جلال الدین همایی، جلال تاج اصفهانی، سید حسن کسایی و بزرگان دیگر بود. [۱]وی نیز دارای طبع شعر بوده است .
فعالیت ها
وی عالم منبری نیز بود و منابرش پیرامون مصائب اهل بیت((ع)) و مسائل اجتماعی برگزار می شد. نمونه ای از خط زیبای وی نزد نواده اش سید رضا حسامی موجود است.
پانویس
- ↑ هادوی، تذكره فرزند شعرای استان اصفهان، ص205.
وفات
وی در سال 1359ق درگذشت و در تکیة جهانگیرخان قشقایی تخت فولاد کنار قبر پدرش به خاک سپرده شد.[۱]
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، صص84-85.