این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «ابن اللبان عبداللّه بن محمد وائلی اصفهانی»
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان (کتاب)' به 'اعلام اصفهان') |
(اصلاح منبع) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند تکمیل}}{{رده‌بندی‌نشده}} | |||
<br /> | |||
'''ابومحمّد عبداللّه بن محمّد بن عبدالرّحمان بکری وائلی اصفهانی''' معروف به «'''ابن اللبان'''» از مشاهیر فقهای شافعیه در اصفهان بوده است.<br /> | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
در پنج سالگی قرآن را حفظ نموده، در اصفهان و بغداد و مکّه از اکابر دانشمندان استماع حدیث نموده، ازجمله: ابوبکر بن مقری، ابراهیم بن عبداللّه بن خوشید قوله، علیّ بن محمّد بن احمد بن میله، ابوطاهر مخلص در بغداد، احمد بن ابراهیم بن فارس در بغداد و ابوبکر اشعری، و نیز ابایعلی بن فراء و ابامحمّد تمیمی از او روایت می کنند. علاوه بر فقه و حدیث، در قرائت و فنون تجوید نیز از دانشمندان به شمار می رفته، مدّتی منصب قاضی ایذج بر عهده او بوده، و چندی هم در بغداد ساکن بوده است. | در پنج سالگی قرآن را حفظ نموده، در اصفهان و بغداد و مکّه از اکابر دانشمندان استماع حدیث نموده، ازجمله: ابوبکر بن مقری، ابراهیم بن عبداللّه بن خوشید قوله، علیّ بن محمّد بن احمد بن میله، ابوطاهر مخلص در بغداد، احمد بن ابراهیم بن فارس در بغداد و ابوبکر اشعری، و نیز ابایعلی بن فراء و ابامحمّد تمیمی از او روایت می کنند. علاوه بر فقه و حدیث، در قرائت و فنون تجوید نیز از دانشمندان به شمار می رفته، مدّتی منصب قاضی ایذج بر عهده او بوده، و چندی هم در بغداد ساکن بوده است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
3. الرّوضه. | 3. الرّوضه. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
عاقبت در سال 446ق در اصفهان وفات یافت.<ref>تبیین کذب المفتری، ص261؛ هدیه العارفین، ج1، ص451؛ طبقات الشّافعیه، سبکی، ج3، ص207؛ الاعلام، ج4، ص266؛ مرآه الجنان، ج3، ص63؛ ریحانه الادب، ج8، ص178؛ اللّباب، ج3، صص126-127؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص129 | عاقبت در سال 446ق در اصفهان وفات یافت.<ref>تبیین کذب المفتری، ص261؛ هدیه العارفین، ج1، ص451؛ طبقات الشّافعیه، سبکی، ج3، ص207؛ الاعلام، ج4، ص266؛ مرآه الجنان، ج3، ص63؛ ریحانه الادب، ج8، ص178؛ اللّباب، ج3، صص126-127؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص129</ref> <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 197- 198</ref> | ||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
==منبع== | |||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | ||
[[رده:مرداد ماه 1401]] | [[رده:مرداد ماه 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۴۵
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
این مقاله در هیچ ردهٔ محتوایی قرار نگرفته است. لطفاً با افزودن چند رده کمک کنید تا این مقاله
در کنار سایر مقالههای مشابه فهرست شود. |
ابومحمّد عبداللّه بن محمّد بن عبدالرّحمان بکری وائلی اصفهانی معروف به «ابن اللبان» از مشاهیر فقهای شافعیه در اصفهان بوده است.
زندگینامه
در پنج سالگی قرآن را حفظ نموده، در اصفهان و بغداد و مکّه از اکابر دانشمندان استماع حدیث نموده، ازجمله: ابوبکر بن مقری، ابراهیم بن عبداللّه بن خوشید قوله، علیّ بن محمّد بن احمد بن میله، ابوطاهر مخلص در بغداد، احمد بن ابراهیم بن فارس در بغداد و ابوبکر اشعری، و نیز ابایعلی بن فراء و ابامحمّد تمیمی از او روایت می کنند. علاوه بر فقه و حدیث، در قرائت و فنون تجوید نیز از دانشمندان به شمار می رفته، مدّتی منصب قاضی ایذج بر عهده او بوده، و چندی هم در بغداد ساکن بوده است.
آثار
تألیفاتی داشته از آن جمله است:
1. درر الغوّاص فی علوم الخواص،
2. تهذیب ادب القضاء
3. الرّوضه.
وفات
عاقبت در سال 446ق در اصفهان وفات یافت.[۱] [۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.