این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمد هادوی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.ghasemi (بحث | مشارکتها) |
(ویرایش جزئی) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
'''ميرزا محمد هادوى''' فرزند عبدالمطلب كه نيمى از عمر خـود را در يكـى از قـراء لنجان به نام سياه‌بوم در لباس روحانيت به ارشاد اهالى پرداخت و بعد به شهر اصفهانى نقـل مكـان كرده و در همانجا عيال اختيار كرد. | '''ميرزا محمد هادوى''' فرزند عبدالمطلب كه نيمى از عمر خـود را در يكـى از قـراء لنجان به نام سياه‌بوم در لباس روحانيت به ارشاد اهالى پرداخت و بعد به شهر اصفهانى نقـل مكـان كرده و در همانجا عيال اختيار كرد. | ||
== | ==زندگینامه== | ||
از قرار معلوم در شهر اصفهان چند سال ملبس به همان لباس بود و در [[مدرسه علمیه الماسیه |مدرسه الماسـيه]] واقـع در چهارسوق مقصود اصفهان به كسب علم پرداخـت. | از قرار معلوم در شهر اصفهان چند سال ملبس به همان لباس بود و در [[مدرسه علمیه الماسیه |مدرسه الماسـيه]] واقـع در چهارسوق مقصود اصفهان به كسب علم پرداخـت. | ||
وى در 19 دى‌ماه سال 1347 شمسى فوت و در [[تكيـه سـيدالعراقين]] | وى در 19 دى‌ماه سال 1347 شمسى فوت و در [[تکیه سید العراقین|تكيـه سـيدالعراقين]] در [[تخت فولاد]] به خاک سپرده شد. | ||
وی گاهگاهى بر حسب تفنن شعرى مـى سـرود كـه متأسفانه اشعار خود را مدون نساخت و تنها ايـن سه بيت از او باقيست: | وی گاهگاهى بر حسب تفنن شعرى مـى سـرود كـه متأسفانه اشعار خود را مدون نساخت و تنها ايـن سه بيت از او باقيست: | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
اشعار زير از فرزندش شاعر معاصر استاد مصـطفى هـادوى مـتخلص بـه شـهير | اشعار زير از فرزندش شاعر معاصر استاد مصـطفى هـادوى مـتخلص بـه شـهير اصفهانى در وصف پدر سروده است: | ||
اصفهانى در وصف پدر سروده است: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|به گيتى غمگسارِ من پـدر بـود | اميـد شـامِ تـارِ مـن پـدر بـود}} | {{ب|به گيتى غمگسارِ من پـدر بـود|اميـد شـامِ تـارِ مـن پـدر بـود}} | ||
{{ب|به گلـزار طـرب خيـزِ جـوانى | گـلِ بـاغِ بهـارِ مـن پـدر بـود}} | {{ب|به گلـزار طـرب خيـزِ جـوانى|گـلِ بـاغِ بهـارِ مـن پـدر بـود}} | ||
{{ب|حقيقت كى شود پنهان «شـهيرا» | {{ب|حقيقت كى شود پنهان «شـهيرا»|همه جا افتخـارِ مـن پـدر بـود<ref>لطفی،تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان،ص۷۰۶.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| سطر ۲۶: | سطر ۲۴: | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | |||
* تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. | |||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۳۱
ميرزا محمد هادوى فرزند عبدالمطلب كه نيمى از عمر خـود را در يكـى از قـراء لنجان به نام سياه‌بوم در لباس روحانيت به ارشاد اهالى پرداخت و بعد به شهر اصفهانى نقـل مكـان كرده و در همانجا عيال اختيار كرد.
زندگینامه
از قرار معلوم در شهر اصفهان چند سال ملبس به همان لباس بود و در مدرسه الماسـيه واقـع در چهارسوق مقصود اصفهان به كسب علم پرداخـت.
وى در 19 دى‌ماه سال 1347 شمسى فوت و در تكيـه سـيدالعراقين در تخت فولاد به خاک سپرده شد.
وی گاهگاهى بر حسب تفنن شعرى مـى سـرود كـه متأسفانه اشعار خود را مدون نساخت و تنها ايـن سه بيت از او باقيست:
| باشــد كتــاب يــار عزيــزى بــراى مــن | مــن آشــناى اويــم و او آشــناى مــن | |
| شادم كه با كتاب كنم خلـوت اى رفيـق | باشــد كتابخانــه چــو خلوتســراى مــن | |
| عشـق كتـاب مـوهبتى بهـر مـن بــود | اين موهبت رسيده به من از خداى من[۱] |
اشعار زير از فرزندش شاعر معاصر استاد مصـطفى هـادوى مـتخلص بـه شـهير اصفهانى در وصف پدر سروده است:
| به گيتى غمگسارِ من پـدر بـود | اميـد شـامِ تـارِ مـن پـدر بـود | |
| به گلـزار طـرب خيـزِ جـوانى | گـلِ بـاغِ بهـارِ مـن پـدر بـود | |
| حقيقت كى شود پنهان «شـهيرا» | همه جا افتخـارِ مـن پـدر بـود[۲] |
پانویس
منبع
- تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.