این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید ابوالقاسم درویشی»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'سطح مقدمات' به 'سطح مقدمات') |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۱/۵/۷|مکان درگذشت=كوشك |پدر=مسیب|تاریخ تولد=۱۳۴۱|مکان تولد=چادگان|از دانشگاه=حوزه | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۱/۵/۷|مکان درگذشت=كوشك |پدر=مسیب|تاریخ تولد=۱۳۴۱|مکان تولد=چادگان|از دانشگاه=[[حوزه علمیه قم]] |مدفن=گلزار شهدای چادگان|تصویر=ابوالقاسم درویشی.png|عرض_تصویر=170}} | ||
شهید ابوالقاسم درویشی بیستم شهریور ۱۳۴۱، در شهرستان چادگان چشم به جهان گشود. پدرش مسیب، کشاورزی می کرد و مادرش سودابه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' ابوالقاسم درویشی''' بیستم شهریور ۱۳۴۱، در شهرستان چادگان چشم به جهان گشود. پدرش مسیب، کشاورزی می کرد و مادرش سودابه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا [[مقاطع تحصیلی حوزه های علمیه|سطح مقدمات]] پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هفتم مرداد ۱۳۶۱، در محور کوشک بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. برادرش عبدالله نیز شهید شده است.<ref>واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص۳۱۶.</ref> | ||
== | ==زندگینامه== | ||
«...روح عبداالله مرا | «...روح عبداالله مرا می خواند؛ چرا كه هنوز در جبهه هاست و...» | ||
اين سخن را بر سر مزار برادرش گفت. هفته برادر شهيدش را گرفت و رفت و يك هفته بعد، يعنی دو هفته پس از شهادت برادرش، خون پاكش بر خاك های نرم كوشك جاری شد و به برادر پيوست... | |||
== | شهيد درويشی پس از انقلاب اسلامی و اخذ ديپلم، مدتی را در سپاه فريدن و نيز در كميته فرهنگی جهاد سازندگی به فعاليت پرداخت. سپس در آزمون مراكز تربيت معلم در رشته دينی و عربی پذيرفته شد؛ ولی علاقه منديش به علوم حوزوی او را رهسپار [[حوزه علمیه قم|حوزه علميه قم]] كرد. | ||
او علی رغم تمكّن مالی خانواده اش هرگز به لذت های زود گذر، دل نبست و خود را به سختی و رياضت عادت داد. بارها مشاهده می شد، شهريه خويش را خرج تهيه هديه برای ديدار از خانواده شهدا می كرد.<ref>کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی ، ص۶۰۹.</ref> | |||
==پانویس== | |||
<references /> | <references /> | ||
==منابع== | |||
*واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، [https://www.ghbook.ir/index.php?name=%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%20%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%20%D8%B4%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%20%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C%20:%20%D8%A8%D9%87%20%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87%20%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%8A%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%20%D8%B4%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%20%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C&option=com_dbook&task=readonline&book_id=15516&page=1&chkhashk=18A0AD00E3&Itemid=218&lang=fa&tmpl=component فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی]، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98. | |||
*کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، [[شاهدان روحانی (کتاب)|شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان]]، اصفهان: وسپان، 1388. | |||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان چادگان)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان چادگان)]] | ||
[[رده:شهداي حوزه علميه قم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۳۷
| شهید ابوالقاسم درویشی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۱ چادگان |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۱/۵/۷ كوشك |
| مدفن | گلزار شهدای چادگان |
| محل تحصیل | حوزه علمیه قم |
| والدین |
|
شهید ابوالقاسم درویشی بیستم شهریور ۱۳۴۱، در شهرستان چادگان چشم به جهان گشود. پدرش مسیب، کشاورزی می کرد و مادرش سودابه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح مقدمات پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هفتم مرداد ۱۳۶۱، در محور کوشک بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. برادرش عبدالله نیز شهید شده است.[۱]
زندگینامه
«...روح عبداالله مرا می خواند؛ چرا كه هنوز در جبهه هاست و...»
اين سخن را بر سر مزار برادرش گفت. هفته برادر شهيدش را گرفت و رفت و يك هفته بعد، يعنی دو هفته پس از شهادت برادرش، خون پاكش بر خاك های نرم كوشك جاری شد و به برادر پيوست...
شهيد درويشی پس از انقلاب اسلامی و اخذ ديپلم، مدتی را در سپاه فريدن و نيز در كميته فرهنگی جهاد سازندگی به فعاليت پرداخت. سپس در آزمون مراكز تربيت معلم در رشته دينی و عربی پذيرفته شد؛ ولی علاقه منديش به علوم حوزوی او را رهسپار حوزه علميه قم كرد.
او علی رغم تمكّن مالی خانواده اش هرگز به لذت های زود گذر، دل نبست و خود را به سختی و رياضت عادت داد. بارها مشاهده می شد، شهريه خويش را خرج تهيه هديه برای ديدار از خانواده شهدا می كرد.[۲]
پانویس
منابع
- واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی: به همراه زندگينامه شهدای روحانی، قم: معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی امام زاده شاه جمال ، ۱۳98.
- کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی: یادنامه کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، اصفهان: وسپان، 1388.