این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید بدرالدین کتابی»
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان') |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سید بدرالدین کتابی''' متخلص به '''امید''' فرزند حاج آقا هلال الدین بن آقا میرزا علیرضا بن میر محمدصادق حسینی کتاب فروش، شاعر ادیب و فاضل دانشمند می باشد. | '''سید بدرالدین کتابی''' متخلص به '''امید''' فرزند حاج آقا هلال الدین بن آقا میرزا علیرضا بن میر محمدصادق حسینی کتاب فروش، شاعر ادیب و فاضل دانشمند می باشد. | ||
==معرفی | ==معرفی== | ||
در 9 شوال( 1330ق) متولد گردید. در اصفهان و مشهد و تهران تحصیل نمود و از جمله از محضر آقا شیخ محمد خراسانی و حاج آقا رحیم ارباب بهره گرفت. در کنار آن دوره ابتدایی و متوسطه را در اصفهان طی کرد و در دانشسرای عالی تهران در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد و سپس در اصفهان به تدریس پرداخت. | در 9 شوال( 1330ق) متولد گردید. در اصفهان و مشهد و تهران تحصیل نمود و از جمله از محضر آقا شیخ محمد خراسانی و [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]] بهره گرفت. در کنار آن دوره ابتدایی و متوسطه را در اصفهان طی کرد و در دانشسرای عالی تهران در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد و سپس در اصفهان به تدریس پرداخت. | ||
== | وی طبع شعر نیز داشته است، این رباعی از اوست: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|سیم و زر اگر بیش و اگر کم هیچ است|جز مهر و وفا حاصل عالم هیچ است}} | |||
{{ب|با غیر بشر به کام دل چون نرسی|آدم بطلب که غیر آدم هیچ است}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==آثار== | |||
از ایشان تالیفات عدیده ای به جای مانده است از آن جمله است: | از ایشان تالیفات عدیده ای به جای مانده است از آن جمله است: | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۲۶: | ||
6. «دیوان اشعار» با تخلص امید، غیرمطبوع. | 6. «دیوان اشعار» با تخلص امید، غیرمطبوع. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام ایشان در شب یکشنبه 6 ذیحجه الحرام سال(1407ه.ق) در اصفهان وفات یافت و در قبرستان جدید (باغ رضوان) به خاک سپرده شد. ماده تاریخ فوتش را شاعر فرزانه منوچهر قدسی چنین نوشته است: | سرانجام ایشان در شب یکشنبه 6 ذیحجه الحرام سال(1407ه.ق) در اصفهان وفات یافت و در قبرستان جدید (باغ رضوان) به خاک سپرده شد. ماده تاریخ فوتش را شاعر فرزانه منوچهر قدسی چنین نوشته است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|سال فوتت بحساب قمری است|بی کتابی قلم و نامه گریست<ref>تاریخ علمی واجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج3، صص 210-202؛ مزارات اصفهان، صص 121-118؛ مجموعه مقالات مرحوم کتابی، ص422؛ نادره کاران، ص640؛ رجال اصفهان (دکتر کتابی)، ج1، صص493-483.</ref><ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص162و163.</ref>}} | {{ب|سال فوتت بحساب قمری است|بی کتابی قلم و نامه گریست<ref> تاریخ علمی واجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج3، صص 210-202؛ مزارات اصفهان، صص 121-118؛ مجموعه مقالات مرحوم کتابی، ص422؛ نادره کاران، ص640؛ رجال اصفهان (دکتر کتابی)، ج1، صص493-483.</ref><ref> مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص162و163.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از | برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386. | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۴۲
سید بدرالدین کتابی متخلص به امید فرزند حاج آقا هلال الدین بن آقا میرزا علیرضا بن میر محمدصادق حسینی کتاب فروش، شاعر ادیب و فاضل دانشمند می باشد.
معرفی
در 9 شوال( 1330ق) متولد گردید. در اصفهان و مشهد و تهران تحصیل نمود و از جمله از محضر آقا شیخ محمد خراسانی و حاج آقا رحیم ارباب بهره گرفت. در کنار آن دوره ابتدایی و متوسطه را در اصفهان طی کرد و در دانشسرای عالی تهران در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد و سپس در اصفهان به تدریس پرداخت.
وی طبع شعر نیز داشته است، این رباعی از اوست:
| سیم و زر اگر بیش و اگر کم هیچ است | جز مهر و وفا حاصل عالم هیچ است | |
| با غیر بشر به کام دل چون نرسی | آدم بطلب که غیر آدم هیچ است |
آثار
از ایشان تالیفات عدیده ای به جای مانده است از آن جمله است:
1. «اخلاق»، از دکتر پیرژانه، ترجمه از فرانسه، مطبوع.
2. «به سوی اصفهان»، اثر پیر لوتی، ترجمه از فرانسه، مطبوع.
3. «فروغ خاور» اثر هرمان الدنبرگ، ترجمه از فرانسه، مطبوع.
4. «پیرامون سیره نبوی»، اثر دکتر طه حسین، ترجمه از عربی.
5. «درباره تصوف اسلامی و تاریخ آن»، اثر رینولد نیکلسون، ترجمه از عربی، غیرمطبوع.
6. «دیوان اشعار» با تخلص امید، غیرمطبوع.
وفات
سرانجام ایشان در شب یکشنبه 6 ذیحجه الحرام سال(1407ه.ق) در اصفهان وفات یافت و در قبرستان جدید (باغ رضوان) به خاک سپرده شد. ماده تاریخ فوتش را شاعر فرزانه منوچهر قدسی چنین نوشته است:
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.