این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید بدرالدین کتابی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
 
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان')
 
(۱۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سید بدرالدین کتابی''' متخلص به '''امید''' فرزند حاج آقا هلال الدین بن آقا میرزا علیرضا بن میر محمد صادق حسینی کتابفروش. شاعر ادیب و فاضل دانشمند.
'''سید بدرالدین کتابی''' متخلص به '''امید''' فرزند حاج آقا هلال الدین بن آقا میرزا علیرضا بن میر محمدصادق حسینی کتاب فروش، شاعر ادیب و فاضل دانشمند می باشد.
==معرفی==


در 9 شوال( 1330ق) متولد گردید. در اصفهان و مشهد و تهران تحصیل نمود و از جمله از محضر آقا شیخ محمد خراسانی و حاج آقا رحیم ارباب بهره گرفت. در کنار آن دوره ابتدایی و متوسطه را در اصفهان طی کرد و در دانشسرای عالی تهران در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد و سپس در اصفهان به تدریس پرداخت.
در 9 شوال( 1330ق) متولد گردید. در اصفهان و مشهد و تهران تحصیل نمود و از جمله از محضر آقا شیخ محمد خراسانی و [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]] بهره گرفت. در کنار آن دوره ابتدایی و متوسطه را در اصفهان طی کرد و در دانشسرای عالی تهران در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد و سپس در اصفهان به تدریس پرداخت.


از ایشان تالیفات عدیده ای به جای مانده است از آن جمله است:
وی طبع شعر نیز داشته است، این رباعی از اوست:


1. «اخلاق»، از دکتر پیرژانه، ترجمه از فرانسه، مطبوع 2. «به سوی اصفهان»، اثر پیر لوتی، ترجمه از فرانسه، مطبوع 3. «فروغ خاور» اثر هرمان الدنبرگ، ترجمه از فرانسه، مطبوع 4. «پیرامون سیره نبوی»، اثر دکتر طه حسین، ترجمه از عربی 5. «درباره تصوف اسلامی و تاریخ آن»، اثر رینولد نیکلسون، ترجمه از عربی، غیرمطبوع 6. «دیوان اشعار» با تخلص امید، غیرمطبوع.
{{شعر}}
{{ب|سیم و زر اگر بیش و اگر کم هیچ است|جز مهر و وفا حاصل عالم هیچ است}}
{{ب|با غیر بشر به کام دل چون نرسی|آدم بطلب که غیر آدم هیچ است}}
{{پایان شعر}}


سرانجام ایشان در شب یکشنبه 6 ذیحجه الحرام سال 1407ه.ق در اصفهان وفات یافت و در قبرستان جدید (باغ رضوان) به خاک سپرده شد
==آثار==


ماده تاریخ فوتش را شاعر فرزانه منوچهر قدسی چنین نوشته است:
از ایشان تالیفات عدیده ای به جای مانده است از آن جمله است:
 
سال فوتت بحساب قمری است
 
«بی کتابی قلم و نامه گریست»


1407
1. «اخلاق»، از دکتر پیرژانه، ترجمه از فرانسه، مطبوع.


این رباعی از اوست:
2. «به سوی اصفهان»، اثر پیر لوتی، ترجمه از فرانسه، مطبوع.


سیم و زر اگر بیش و اگر کم هیچ است
3. «فروغ خاور» اثر هرمان الدنبرگ، ترجمه از فرانسه، مطبوع.
4. «پیرامون سیره نبوی»، اثر دکتر طه حسین، ترجمه از عربی.
5. «درباره تصوف اسلامی و تاریخ آن»، اثر رینولد نیکلسون، ترجمه از عربی، غیرمطبوع.


جز مهر و وفا حاصل عالم هیچ است
6. «دیوان اشعار» با تخلص امید، غیرمطبوع.


با غیر بشر به کام دل چون نرسی
==وفات==
سرانجام ایشان در شب یکشنبه 6 ذیحجه الحرام سال(1407ه.ق) در اصفهان وفات یافت و در قبرستان جدید (باغ رضوان) به خاک سپرده شد. ماده تاریخ فوتش را شاعر فرزانه منوچهر قدسی چنین نوشته است:
{{شعر}}
{{ب|سال فوتت بحساب قمری است|بی کتابی قلم و نامه گریست<ref> تاریخ علمی واجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج3، صص 210-202؛ مزارات اصفهان، صص 121-118؛ مجموعه مقالات مرحوم کتابی، ص422؛ نادره کاران، ص640؛ رجال اصفهان (دکتر کتابی)، ج1، صص493-483.</ref><ref> مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص162و163.</ref>}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
{{پانویس}}


آدم بطلب که غیر آدم هیچ است[1]
==منبع==
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۴۲

سید بدرالدین کتابی متخلص به امید فرزند حاج آقا هلال الدین بن آقا میرزا علیرضا بن میر محمدصادق حسینی کتاب فروش، شاعر ادیب و فاضل دانشمند می باشد.

معرفی

در 9 شوال( 1330ق) متولد گردید. در اصفهان و مشهد و تهران تحصیل نمود و از جمله از محضر آقا شیخ محمد خراسانی و حاج آقا رحیم ارباب بهره گرفت. در کنار آن دوره ابتدایی و متوسطه را در اصفهان طی کرد و در دانشسرای عالی تهران در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد و سپس در اصفهان به تدریس پرداخت.

وی طبع شعر نیز داشته است، این رباعی از اوست:

سیم و زر اگر بیش و اگر کم هیچ استجز مهر و وفا حاصل عالم هیچ است
با غیر بشر به کام دل چون نرسیآدم بطلب که غیر آدم هیچ است

آثار

از ایشان تالیفات عدیده ای به جای مانده است از آن جمله است:

1. «اخلاق»، از دکتر پیرژانه، ترجمه از فرانسه، مطبوع.

2. «به سوی اصفهان»، اثر پیر لوتی، ترجمه از فرانسه، مطبوع.

3. «فروغ خاور» اثر هرمان الدنبرگ، ترجمه از فرانسه، مطبوع.

4. «پیرامون سیره نبوی»، اثر دکتر طه حسین، ترجمه از عربی.

5. «درباره تصوف اسلامی و تاریخ آن»، اثر رینولد نیکلسون، ترجمه از عربی، غیرمطبوع.

6. «دیوان اشعار» با تخلص امید، غیرمطبوع.

وفات

سرانجام ایشان در شب یکشنبه 6 ذیحجه الحرام سال(1407ه.ق) در اصفهان وفات یافت و در قبرستان جدید (باغ رضوان) به خاک سپرده شد. ماده تاریخ فوتش را شاعر فرزانه منوچهر قدسی چنین نوشته است:

سال فوتت بحساب قمری استبی کتابی قلم و نامه گریست[۱][۲]

پانویس

  1. ↑ تاریخ علمی واجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج3، صص 210-202؛ مزارات اصفهان، صص 121-118؛ مجموعه مقالات مرحوم کتابی، ص422؛ نادره کاران، ص640؛ رجال اصفهان (دکتر کتابی)، ج1، صص493-483.
  2. ↑ مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، صص162و163.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.

برگرفته از «https://wiki.esfhozeh.ir/index.php?title=سید_بدرالدین_کتابی&oldid=31574»