این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «ابراهیم انواری»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان' به 'مهدوی، اعلام اصفهان') |
جز (جایگزینی متن - 'اعلام اصفهان' به 'اعلام اصفهان (کتاب)') |
||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
1. منظومه حفظ الصّحه 2. هفت دام مالک 3. دیوان اشعار، و سرانجام او در شب پنج شنبه 9 رجب سال 1377 وفات یافت، و در جنب پدر در قریه دستگرد مدفون گردید.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص785.</ref> حاج سیّدعلی نوربخش متخلّص به «آزاد» مادّه تاریخ او را چنین گفته است: | 1. منظومه حفظ الصّحه 2. هفت دام مالک 3. دیوان اشعار، و سرانجام او در شب پنج شنبه 9 رجب سال 1377 وفات یافت، و در جنب پدر در قریه دستگرد مدفون گردید.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص785.</ref> حاج سیّدعلی نوربخش متخلّص به «آزاد» مادّه تاریخ او را چنین گفته است: | ||
یکی شد از جنان بیرون و گفتا بهر تاریخش: «چنان آمد محل دکتر ابراهیم انواری»<ref>مزارات اصفهان، ص214. </ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، [[اعلام اصفهان]]، ج 1 ، ص 111- 112.</ref> | یکی شد از جنان بیرون و گفتا بهر تاریخش: «چنان آمد محل دکتر ابراهیم انواری»<ref>مزارات اصفهان، ص214. </ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، ج 1 ، ص 111- 112.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۹: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶. | برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
نسخهٔ ۲۶ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۵۷
دکتر ابراهیم انواری فرزند مرحوم حاج ملاّعبدالکریم سودایی دستگردی، طبیب حاذق و ادیب شاعر در جمادی الاوّل 1309ق در قریه دستگرد برخوار متولّد شد.
معرفی
تحصیلات خود را در اصفهان نزد اساتید آن زمان چون حاج میرزا محمّدباقر حکیم باشی، صدرالاطبّاء، میرزا محمّد حافظ الصّحه و آقا شیخ اسداللّه حکیم قمیشه ای و غیره انجام داد. [۱]
مشارٌالیه از اطبّاء مورد احترام قاطبه اهالی اصفهان و به حذاقت و استادی معروف بود. در اواخر عمر، همّت به طبع و نشر آثار پدر نمود، و گلزار را به چاپ رسانید.
آثار
خود نیز کتب چندی به نظم و نثر تألیف کرده است؛ از آن جمله:
1. منظومه حفظ الصّحه 2. هفت دام مالک 3. دیوان اشعار، و سرانجام او در شب پنج شنبه 9 رجب سال 1377 وفات یافت، و در جنب پدر در قریه دستگرد مدفون گردید.[۲] حاج سیّدعلی نوربخش متخلّص به «آزاد» مادّه تاریخ او را چنین گفته است:
یکی شد از جنان بیرون و گفتا بهر تاریخش: «چنان آمد محل دکتر ابراهیم انواری»[۳] [۴]
پانویس
- ↑ تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص70.
- ↑ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص785.
- ↑ مزارات اصفهان، ص214.
- ↑ مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان (کتاب)، ج 1 ، ص 111- 112.
منبع
برگرفته از: مهدوی، اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.