این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «روز بهان صبری اصفهانی»
(ایجاد صفحه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
از اصفهان به | '''مولانا روزبهان اصفهانی''' متخلّص به « '''صبری'''» و معروف به «'''میر صبری'''» از شعراء و ادبای مشهور قرن دهم هجری است. | ||
== معرفی == | |||
روز بهاناصفهانیاهل اصفهان است و نسبش به قاضی روزبهان می رسد. ابتدا «'''فارس'''» تخلّص می کرد و کمی بعد آنرا به «'''صبری'''» تغییر داد. | |||
در فنون و شعر و ادب استاد بود و انواع شعر خصوصا غزل را نیکو می سرود. در علوم دینی نیز تحصیلاتی کرده بود و در علم ادوار و موسیقی و نرد و شطرنج ماهر بود. | |||
او از اصفهان به قزوین (پایتخت دولت صفویه در زمان شاه طهماسب) رفته و به ملاقات و معاشرت و مصاحبت با علماء، شعراء و فضلاء می پرداخت. در سال 977ق به اصفهان مراجعت کرد. | |||
سال وفات او معلوم نیست. ظاهرا قبل از سال 1000ق از دنیا رفته است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3،صص208و209.</ref> | |||
اشعار زیراز اوست: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|رحمت بر آن کسی که دلش مایل تو نیست|پروانه وار سوخته محفل تو نیست|}} | |||
{{ب|ظهار دوستیّ زبانی کجا شده استپ ای سنگدل مترس کسی در دل تو نیس|}} | |||
{{ب|یا رب دل شکسته من از کجا شنید| بوی محبّتی که در آب و گل تو نیست|}} | |||
{{ب|این بس جزای کشتن «صبری» که روز حشر |حسرت نمی کشد که چو او بسمل تو نیست|}} | |||
ا | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
برگرفته از:[[مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان|مهدوی]]، مصلح الدین، [[مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان|اعلام اصفهان]]، اصفهان، سازمان فرهنگی شهرداری اصفهان، 1386. | برگرفته از:[[مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان|مهدوی]]، مصلح الدین، [[مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان|اعلام اصفهان]]، اصفهان، سازمان فرهنگی شهرداری اصفهان، 1386. | ||
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | [[رده:اعلام اصفهان، ج3]] | ||
نسخهٔ ۲۲ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۰۶
مولانا روزبهان اصفهانی متخلّص به « صبری» و معروف به «میر صبری» از شعراء و ادبای مشهور قرن دهم هجری است.
معرفی
روز بهاناصفهانیاهل اصفهان است و نسبش به قاضی روزبهان می رسد. ابتدا «فارس» تخلّص می کرد و کمی بعد آنرا به «صبری» تغییر داد.
در فنون و شعر و ادب استاد بود و انواع شعر خصوصا غزل را نیکو می سرود. در علوم دینی نیز تحصیلاتی کرده بود و در علم ادوار و موسیقی و نرد و شطرنج ماهر بود.
او از اصفهان به قزوین (پایتخت دولت صفویه در زمان شاه طهماسب) رفته و به ملاقات و معاشرت و مصاحبت با علماء، شعراء و فضلاء می پرداخت. در سال 977ق به اصفهان مراجعت کرد.
سال وفات او معلوم نیست. ظاهرا قبل از سال 1000ق از دنیا رفته است.[۱]
اشعار زیراز اوست:
ا
پانویس
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج3،صص208و209.
منبع
برگرفته از:مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی شهرداری اصفهان، 1386.
| رحمت بر آن کسی که دلش مایل تو نیست | پروانه وار سوخته محفل تو نیست | |
| ظهار دوستیّ زبانی کجا شده استپ ای سنگدل مترس کسی در دل تو نیس | ||
| یا رب دل شکسته من از کجا شنید | بوی محبّتی که در آب و گل تو نیست | |
| این بس جزای کشتن «صبری» که روز حشر | حسرت نمی کشد که چو او بسمل تو نیست |