این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید رحمت اللّه نجفی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
سیّد رحمت اللّه پیشنماز معروف به «نجفی» عالم فاضل و صالح متّقی [از علماء قرن یازدهم هجری.
'''سیّد رحمت اللّه پیشنماز''' معروف به '''«نجفی»''' عالم فاضل و صالح متّقی از علماء قرن یازدهم هجری اصفهان است. <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 49.</ref>


در اصفهان ساکن بوده و مورد احترام شاه عباس اوّل قرار داشت و از طرف او در لشکر شاه عباس سمت امامت جمعه را برعهده داشت. [از شاگردان شیخ زین الدّین (شهید ثانی) بوده و در علوم فقه، تفسیر و حدیث مرتبه ای عالی داشت و اکثر اوقات را صرف درس و بحث می نمود. شعر عربی را بسیار خوب می گفت.] <ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، 612؛ تاریخ عالم آرای عباسی، ج1، ص146؛ احیاء الداثر، ص87؛ ریاض العلماء، ج2، ص310؛ الروضه النضره، صص 216 و 217.</ref> و <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 49.</ref><br />
== معرفی ==
وی در اصفهان ساکن بوده و مورد احترام شاه عباس اوّل قرار داشت و از طرف او در لشکر شاه عباس سمت امامت جمعه را برعهده داشت. [از شاگردان [[شیخ زین الدّین]] (شهید ثانی) بوده و در علوم فقه، تفسیر و حدیث مرتبه ای عالی داشت و اکثر اوقات را صرف درس و بحث می نمود. شعر عربی را بسیار خوب می گفت.] <ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، 612؛ تاریخ عالم آرای عباسی، ج1، ص146؛ احیاء الداثر، ص87؛ ریاض العلماء، ج2، ص310؛ الروضه النضره، صص 216 و 217.</ref>  


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع==
==منبع==
برگرفته از: [[اعلام اصفهان]]، [[سید مصلح الدین مهدوی]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]

نسخهٔ ‏۱۸ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۰۱

سیّد رحمت اللّه پیشنماز معروف به «نجفی» عالم فاضل و صالح متّقی از علماء قرن یازدهم هجری اصفهان است. [۱]

معرفی

وی در اصفهان ساکن بوده و مورد احترام شاه عباس اوّل قرار داشت و از طرف او در لشکر شاه عباس سمت امامت جمعه را برعهده داشت. [از شاگردان شیخ زین الدّین (شهید ثانی) بوده و در علوم فقه، تفسیر و حدیث مرتبه ای عالی داشت و اکثر اوقات را صرف درس و بحث می نمود. شعر عربی را بسیار خوب می گفت.] [۲]

پانویس

  1. اعلام اصفهان، ج3، ص 49.
  2. دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، 612؛ تاریخ عالم آرای عباسی، ج1، ص146؛ احیاء الداثر، ص87؛ ریاض العلماء، ج2، ص310؛ الروضه النضره، صص 216 و 217.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.