این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «رضا جولاه اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (ویرایش و تصحیح اشکالات)
سطر ۱: سطر ۱:
'''ملّا رضا اصفهانی''' معروف به «جولاه» شاعر و ادیب قرن دوازدهم هجری. در اوایل جوانی نزد پدر به جولاهی مشغول بود ولی از آن کار دست کشید و به علم و ادب روی آورد. شعرش در کمال ملاحت و استواری و در آداب معاشرت و آیین صحبت کم نظیر بود.سال وفاتش به دست نیامد.  
'''ملّا رضا اصفهانی''' معروف به '''جولاه''' شاعر و ادیب قرن دوازدهم هجری بود.
 
 
==معرفی==
 
 
ملا رضا اصفهانی در اوایل جوانی نزد پدر به جولاهی مشغول بود ولی از آن کار دست کشید و به علم و ادب روی آورد.
سال وفاتش به دست نیامد.
 
شعرش در کمال ملاحت و استواری و در آداب معاشرت و آیین صحبت کم نظیر بود.


از  اشعار اوست:
از  اشعار اوست:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|ناله پنداشت که در سینه ما جا تنگ است | رفت و برگشت سراسیمه که دنیا تنگ است<ref>تذکره المعاصرین حزین، ص222؛ صحف ابراهیم، ص143؛ تذکره شمع انجمن، ص287.</ref>  <ref>اعلام اصفهان، ج3، ص 75.</ref>}}
{{ب|ناله پنداشت که در سینه ما جا تنگ است | رفت و برگشت سراسیمه که دنیا تنگ است<ref>تذکره المعاصرین حزین، ص۲۲۲؛ صحف ابراهیم، ص۱۴۳؛ تذکره شمع انجمن، ص۲۸۷.</ref>  <ref>اعلام اصفهان، ج۳، ص ۷۵.</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


=='''پانویس'''==
 
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
==پانویس==
[[رده:مرداد ماه 1401]]
{{پانویس}}
[[رده:شعر]]
 
<references />
 
=='''منبع'''==
==منابع==
برگرفته از: [[اعلام اصفهان،]] سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
 
برگرفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
 
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]]
[[رده:صفحات ابهام زدایی]]

نسخهٔ ‏۱۷ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۲۱

ملّا رضا اصفهانی معروف به جولاه شاعر و ادیب قرن دوازدهم هجری بود.


معرفی

ملا رضا اصفهانی در اوایل جوانی نزد پدر به جولاهی مشغول بود ولی از آن کار دست کشید و به علم و ادب روی آورد. سال وفاتش به دست نیامد.

شعرش در کمال ملاحت و استواری و در آداب معاشرت و آیین صحبت کم نظیر بود.

از اشعار اوست:

ناله پنداشت که در سینه ما جا تنگ است رفت و برگشت سراسیمه که دنیا تنگ است[۱] [۲]


پانویس

  1. تذکره المعاصرین حزین، ص۲۲۲؛ صحف ابراهیم، ص۱۴۳؛ تذکره شمع انجمن، ص۲۸۷.
  2. اعلام اصفهان، ج۳، ص ۷۵.


منابع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.