این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدباقر بن محمدکاظم اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) (ویرایش رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شیخ محمّد باقر بن ملّا محمّد کاظم اصفهانی'''، عالم فاضل و ادیب | '''شیخ محمّد باقر بن ملّا محمّد کاظم اصفهانی'''(1251-1332ق)، عالم فاضل و ادیب قرن سیزدهم و چهاردهم قمری است. | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
محمدباقر نجفی تحصیل را ابتدا نزد پدر آغاز کرد. سپس نزد شیخ محمّد حسین پاشنه طلایی اردستانی و شیخ حسین بافقی یزدی معروف به «کسائی» تحصیل کرد. از درس میرزا علینقلی طباطبائی، شیخ محمّد تقی هروی، ملّا آقا دربندی، فاضل اردکانی و شیخ زین العابدین مازندرانی نیز بهره گرفت. | محمدباقر نجفی در سال 1251ق در کربلا متولّد شد. تحصیل را ابتدا نزد پدر آغاز کرد. سپس نزد شیخ محمّد حسین پاشنه طلایی اردستانی و شیخ حسین بافقی یزدی معروف به «کسائی» تحصیل کرد. از درس میرزا علینقلی طباطبائی، شیخ محمّد تقی هروی، ملّا آقا دربندی، فاضل اردکانی و شیخ زین العابدین مازندرانی نیز بهره گرفت. | ||
او از فقهاء و دانشمندان عالیقدر کربلا بود و مرجع امور شرعی مردم به شمار می رفت. | او از فقهاء و دانشمندان عالیقدر کربلا بود و مرجع امور شرعی مردم به شمار می رفت. | ||
== وفات == | ==وفات== | ||
وی در سال 1332ق وفات یافته و در کربلا مدفون شد.<ref>میراث اسلامی ایران، ج10، ص407؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 363 و 364؛ نقباء البشر، ص220</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص122</ref> | وی در سال 1332ق وفات یافته و در کربلا مدفون شد.<ref>میراث اسلامی ایران، ج10، ص407؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص 363 و 364؛ نقباء البشر، ص220</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان،ج2،ص122</ref> | ||
نسخهٔ ۲۸ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۴۹
شیخ محمّد باقر بن ملّا محمّد کاظم اصفهانی(1251-1332ق)، عالم فاضل و ادیب قرن سیزدهم و چهاردهم قمری است.
معرفی
محمدباقر نجفی در سال 1251ق در کربلا متولّد شد. تحصیل را ابتدا نزد پدر آغاز کرد. سپس نزد شیخ محمّد حسین پاشنه طلایی اردستانی و شیخ حسین بافقی یزدی معروف به «کسائی» تحصیل کرد. از درس میرزا علینقلی طباطبائی، شیخ محمّد تقی هروی، ملّا آقا دربندی، فاضل اردکانی و شیخ زین العابدین مازندرانی نیز بهره گرفت.
او از فقهاء و دانشمندان عالیقدر کربلا بود و مرجع امور شرعی مردم به شمار می رفت.
وفات
وی در سال 1332ق وفات یافته و در کربلا مدفون شد.[۱][۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.