این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «پیر مرتضی علی اردستانی»
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
پدر ایشان ندیم شاه منصور آل مظفر بوده و در یکی از جنگ‌های شاه منصور با تراکمه مقتول شد. در آن موقع پیر مرتضی 4 ساله بوده و با خانواده به شیراز می رود. در 8 سالگی به اردستان بازگشته و در محضر عرفای آنجا امام الدّین نائینی و شیخ محمّد زوارّه ای به سیر و سلوک و تهذیب نفس مشغول شد. | پدر ایشان ندیم شاه منصور آل مظفر بوده و در یکی از جنگ‌های شاه منصور با تراکمه مقتول شد. در آن موقع پیر مرتضی 4 ساله بوده و با خانواده به شیراز می رود. در 8 سالگی به اردستان بازگشته و در محضر عرفای آنجا [[امام الدّین نائینی]] و [[شیخ محمّد زوارّه ای]] به سیر و سلوک و تهذیب نفس مشغول شد. | ||
او که ثروت و مال زیادی از پدر به ارث برده بود. آن را صرف فقراء و نیازمندان نمود و در زادگاه خود دستگاه ارشاد گسترد و | او که ثروت و مال زیادی از پدر به ارث برده بود. آن را صرف فقراء و نیازمندان نمود و در زادگاه خود دستگاه ارشاد گسترد و [[پیراسحاق اردستانی]] و [[پیرجمال الدّین محمّد اردستانی (پیر جمالی)]] نزد او به سیر و سلوک پرداختند. پیر جمالی در اشعار خود استاد و مراد طریقت خود را ستایش بسیار نموده است. | ||
پیر مرتضی علی سرانجام در حدود سال 857ق وفات یافته و در محلّه فهره اردستان (جنب مسجد سفید سردشت) مدفون شد و بر سر مزار او بقعه ای ساختند و جمعی از عرفاء و فضلاء در جوار مرقد او مدفون شدند.<ref>آتشکده اردستان، ج2، صص 350-344.</ref> | پیر مرتضی علی سرانجام در حدود سال 857ق وفات یافته و در محلّه فهره اردستان (جنب مسجد سفید سردشت) مدفون شد و بر سر مزار او بقعه ای ساختند و جمعی از عرفاء و فضلاء در جوار مرقد او مدفون شدند.<ref>آتشکده اردستان، ج2، صص 350-344.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۰۲
پیر مرتضی علی اردستانی، فرزند شمس الدّین محمّد، از عرفای قرن نهم هجری. حدود سال 782ق متولّد گردید.[۱]
زندگی نامه
پدر ایشان ندیم شاه منصور آل مظفر بوده و در یکی از جنگ‌های شاه منصور با تراکمه مقتول شد. در آن موقع پیر مرتضی 4 ساله بوده و با خانواده به شیراز می رود. در 8 سالگی به اردستان بازگشته و در محضر عرفای آنجا امام الدّین نائینی و شیخ محمّد زوارّه ای به سیر و سلوک و تهذیب نفس مشغول شد.
او که ثروت و مال زیادی از پدر به ارث برده بود. آن را صرف فقراء و نیازمندان نمود و در زادگاه خود دستگاه ارشاد گسترد و پیراسحاق اردستانی و پیرجمال الدّین محمّد اردستانی (پیر جمالی) نزد او به سیر و سلوک پرداختند. پیر جمالی در اشعار خود استاد و مراد طریقت خود را ستایش بسیار نموده است.
پیر مرتضی علی سرانجام در حدود سال 857ق وفات یافته و در محلّه فهره اردستان (جنب مسجد سفید سردشت) مدفون شد و بر سر مزار او بقعه ای ساختند و جمعی از عرفاء و فضلاء در جوار مرقد او مدفون شدند.[۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفریحی شهرداری اصفهان،1386.