این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمد مخدوم شریفی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.fatemi (بحث | مشارکتها) (ایجاد رده) |
(ویرایش جزئی) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا محمد مخدوم شریفی''' از علماء اصفهان است که نسبش به [[میر سید شریف شیرازی]] می رسد. | '''میرزا محمد مخدوم شریفی''' از علماء اصفهان است که نسبش به [[میر سید شریف شیرازی]] می رسد. | ||
در زمان شاه اسماعیل دوم صفوی با علماء شیعه بحث های فراوان داشت، عاقبت به بغداد رفت و در ارتباط با عثمانیان قاضی القضاه گردید. او در اشعار خود تخلص '''اشرف''' را برگزیده است. از اشعار اوست<span> </span>: | |||
در زمان شاه اسماعیل دوم صفوی با علماء شیعه بحث های فراوان داشت، عاقبت به بغداد رفت و در ارتباط با عثمانیان قاضی القضاه گردید. | |||
او در اشعار خود تخلص '''اشرف''' را برگزیده است. از اشعار اوست<span> </span>: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| مگر همان تو کنی وصف حسن خود ورنه |نظارگان جمال تو بی زبان شده اند<ref> | {{ب| مگر همان تو کنی وصف حسن خود ورنه |نظارگان جمال تو بی زبان شده اند<ref> بهشتی نژادشعرای حوزه علمیه اصفهان، ص322؛ عرفات العاشقین، ص 3646</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۰ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۵۷
میرزا محمد مخدوم شریفی از علماء اصفهان است که نسبش به میر سید شریف شیرازی می رسد.
در زمان شاه اسماعیل دوم صفوی با علماء شیعه بحث های فراوان داشت، عاقبت به بغداد رفت و در ارتباط با عثمانیان قاضی القضاه گردید.
او در اشعار خود تخلص اشرف را برگزیده است. از اشعار اوست :
مگر همان تو کنی وصف حسن خود ورنه | نظارگان جمال تو بی زبان شده اند[۱] |
پانویس
- ↑ بهشتی نژادشعرای حوزه علمیه اصفهان، ص322؛ عرفات العاشقین، ص 3646
منبع
برگرفته ازکتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان(از صدر اسلام تا کنون)، محمدعلی بهشتی نژاد، پویان مهر،1391