این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «نصرالله مسائلی»
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
{{ب|بهــر وارث گــذارد آن ثــروت| خــود جهــان را وداع بنمايــد<ref>هادوى، تذكره شعراى استان اصفهان، ص722 </ref>}} | {{ب|بهــر وارث گــذارد آن ثــروت| خــود جهــان را وداع بنمايــد<ref>هادوى، تذكره شعراى استان اصفهان، ص722 </ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
آقاى هادوى راجع به ايشـان مـى گويـد: «ملّا نصراللّه پدربزرگ مادرى اينجانب است كه متأسفانه به جز يك قطعـه عكـس و ايـن ابيات مختصر مطلب ديگـرى از او در دسـت نداريم. خاندان بـزرگ مسـائلى در اصـفهان عنوان خود را از ايـن شخصـيت بـه يادگـار دارند و علّت نامگذارى او به مسائلى در پـى پاسخگويى به مسائل شرعى مردم بـوده و از آنجا كه در مسائل احكام تسلّط داشته اسـت به مسائلى اشتهار يافته است». | آقاى هادوى راجع به ايشـان مـى گويـد:<blockquote>«ملّا نصراللّه پدربزرگ مادرى اينجانب است كه متأسفانه به جز يك قطعـه عكـس و ايـن ابيات مختصر مطلب ديگـرى از او در دسـت نداريم. خاندان بـزرگ مسـائلى در اصـفهان عنوان خود را از ايـن شخصـيت بـه يادگـار دارند و علّت نامگذارى او به مسائلى در پـى پاسخگويى به مسائل شرعى مردم بـوده و از آنجا كه در مسائل احكام تسلّط داشته اسـت به مسائلى اشتهار يافته است».</blockquote>وى در 27 محرم سال 1361 قمرى فوت(سنگ مزار) و در [[تکیه سیدالعراقین|تكيه سيد العراقين]] به خاك سپرده شد.<ref>هادوى، تذكره شعراى استان اصفهان، ص722 </ref> <ref>لطفی، تذکره شعرای [[تخت فولاد]] اصفهان، ص544 </ref> | ||
وى در 27 محرم سال 1361 قمرى فوت(سنگ مزار) و در [[تکیه سیدالعراقین|تكيه سيد العراقين]] به خاك سپرده شد.<ref>هادوى، تذكره شعراى استان اصفهان، ص722 </ref> <ref>لطفی، تذکره شعرای [[تخت فولاد]] اصفهان، ص544 </ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۵۱
نصراللّه مسائلى عالم فاضل و شاعر اصفهانی است.
معرفی
فرزند محمدحسين(سنگ مزار) در اصفهان ديـده بـه جهـان گشود.مسائلی مردى اديب و محقّق بوده و گاه به اقتضاى حال اشعارى مى سروده است.
آقاى هادوى در تذكره شعراى استان اصفهان به چهار بيـت از اشـعار او كـه بنـا بـه نوشته ى ايشان تنها اثرى است كه از وى در دست است اشاره مى كند:
| دل خود را مكن به دنيا خـوش | زنـــدگى آنقـــدر نمـــى پايـــد | |
| خواجه يك عمر مى كند امساك | تـا كـه بـر مـال خـود بيفزايـد | |
*** | ||
| تا نهد چند خشت بر سر خشت | عمــر او ناگهــان بــه ســر آيــد | |
| بهــر وارث گــذارد آن ثــروت | خــود جهــان را وداع بنمايــد[۱] | |
آقاى هادوى راجع به ايشـان مـى گويـد:
«ملّا نصراللّه پدربزرگ مادرى اينجانب است كه متأسفانه به جز يك قطعـه عكـس و ايـن ابيات مختصر مطلب ديگـرى از او در دسـت نداريم. خاندان بـزرگ مسـائلى در اصـفهان عنوان خود را از ايـن شخصـيت بـه يادگـار دارند و علّت نامگذارى او به مسائلى در پـى پاسخگويى به مسائل شرعى مردم بـوده و از آنجا كه در مسائل احكام تسلّط داشته اسـت به مسائلى اشتهار يافته است».
وى در 27 محرم سال 1361 قمرى فوت(سنگ مزار) و در تكيه سيد العراقين به خاك سپرده شد.[۲] [۳]
پانویس
منبع
بر گرفته ازکتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.