این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «نصراللّه خان قهپایه ای»
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) (تصحیح ی) |
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (درج عکس) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:N-ghahpayei.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|میرزا نصرالله خان فرزند عبدالله متخلص به شاه ناصر.]] | |||
'''ميرزا نصراللّه خان''' فرزند عبداللّه بن مهدى قهپايه اى اديب معروف و متخلّص بـه '''شاه ناصر''' در سال 1297 قمرى در قريه ى حريصه ى اصفهان متولّد شد.<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوى]]، سيرى در تاريخ [[تخت فولاد]]، ص1</ref> | '''ميرزا نصراللّه خان''' فرزند عبداللّه بن مهدى قهپايه اى اديب معروف و متخلّص بـه '''شاه ناصر''' در سال 1297 قمرى در قريه ى حريصه ى اصفهان متولّد شد.<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوى]]، سيرى در تاريخ [[تخت فولاد]]، ص1</ref> | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
تخلّصش را به خاطر سـكونت اجـدادش در محل امامزاده شاه ناصر جبل انتخاب نموده است. | تخلّصش را به خاطر سـكونت اجـدادش در محل امامزاده شاه ناصر جبل انتخاب نموده است. | ||
او خود را از اولاد آن امـامزاده كـه در مزرعـه ى شـنانه ى جبـل قهپايـه(كوهپايـه) مـدفون اسـت می داند. مدتى را به امور دولتـى اشـتغال داشـته است؛ ولى در اواخر عمر از همه ى امـور دنيـوى خود را منزوى ساخت و در سال 1384 قمـرى از دنيا رفت و در [[تكيه ى سيدالعراقين ]][[تخت فولاد]] مدفون گرديد. شاعر توانا فضل اللّه اعتمادى متخلّص به برنا ماده تـاريخ وفـات او را چنين سروده است: | او خود را از اولاد آن امـامزاده كـه در مزرعـه ى شـنانه ى جبـل قهپايـه(كوهپايـه) مـدفون اسـت می داند. مدتى را به امور دولتـى اشـتغال داشـته است؛ ولى در اواخر عمر از همه ى امـور دنيـوى خود را منزوى ساخت و در سال 1384 قمـرى از دنيا رفت و در [[تكيه ى سيدالعراقين ]] [[تخت فولاد]] مدفون گرديد. شاعر توانا فضل اللّه اعتمادى متخلّص به برنا ماده تـاريخ وفـات او را چنين سروده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|پــى ســال تــاريخ برنــا ســرود|«شده در جنان شاه ناصر مكين<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوى]]، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2 ،ص6</ref>»}} | {{ب|پــى ســال تــاريخ برنــا ســرود|«شده در جنان شاه ناصر مكين<ref>[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوى]]، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2 ،ص6</ref>»}} | ||
سطر ۲۸: | سطر ۲۹: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
برگرفته از کتاب [[تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۲۸ | برگرفته از کتاب [[تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان]]: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۲۸ | ||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] |
نسخهٔ ۱۹ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۴۶
ميرزا نصراللّه خان فرزند عبداللّه بن مهدى قهپايه اى اديب معروف و متخلّص بـه شاه ناصر در سال 1297 قمرى در قريه ى حريصه ى اصفهان متولّد شد.[۱]
معرفی
تخلّصش را به خاطر سـكونت اجـدادش در محل امامزاده شاه ناصر جبل انتخاب نموده است.
او خود را از اولاد آن امـامزاده كـه در مزرعـه ى شـنانه ى جبـل قهپايـه(كوهپايـه) مـدفون اسـت می داند. مدتى را به امور دولتـى اشـتغال داشـته است؛ ولى در اواخر عمر از همه ى امـور دنيـوى خود را منزوى ساخت و در سال 1384 قمـرى از دنيا رفت و در تكيه ى سيدالعراقين تخت فولاد مدفون گرديد. شاعر توانا فضل اللّه اعتمادى متخلّص به برنا ماده تـاريخ وفـات او را چنين سروده است:
پــى ســال تــاريخ برنــا ســرود | «شده در جنان شاه ناصر مكين[۲]» |
قسمتى از اشعار او تحت عنوان تحفةالجاويد به چاپ رسيده است؛ از اشعار اوست:
گـر شـبى در خـواب بيـنم آشـنا جانانـه را | كى دهم ديگر به دل ره مهـر هـر بيگانـه را | |
عالمى گردد معطّر هـر صـباحى كـان پـرى | برزند با دست خود بر زلف مشكين شـانه را |
در مصيبت سيّدالشهدا عليه السلام سروده است:
غريب كرب و بـلا كيسـت سيّدالشهداسـت | شــهيد راه خــدا كيســت سيّدالشهداســت | |
شهى كه هستى خود را نهاد در كف دسـت | تصــدّقى بــه ســزا داد سيّدالشهداســت |
اشعار سنگ نوشته مزارش چنين است:
داشت شه ناصر از نام، تاج نصـر مـن اللّـه | وز جهان در جنان رفت، طیّب اللّـه مثـواه | |
نيك مردى كه در عمر، كسب نام نكو كـرد | رفت اى آه و افسـوس، از بـر مـا بناگـاه |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص۳۲۸