این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «محمدباقر سروش اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۲: سطر ۲:


==زندگی نامه==
==زندگی نامه==
در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان درويـش عبدالمجيد معرفى كرده است. اما اختـر گرجى در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمن‌آراى در مورد او مى نويسد: <blockquote>از آدمى‌زادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مى‌گذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در [[تخت فولاد |تخت فولاد اصفهان]] مدفون شد در اين اوقات ديوانش در دسترس نبود.<ref>گرجى نژاد تبريزى، احمد، تذكره اختر، ص88.</ref></blockquote>مرحوم سيد احمد ديوان بيگى نيز تاريخ فوت او را 1205 نقل كـرده اسـت و بـه یك بيت شعر از او اشاره مى‌كند:
در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان درويـش عبدالمجيد معرفى كرده است. اما اختـر گرجى در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمن‌آراى در مورد او مى نويسد: <blockquote>از آدمى‌زادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مى‌گذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در [[تخت فولاد |تخت فولاد اصفهان]] مدفون شد در اين اوقات ديوانش در دسترس نبود.<ref>گرجى نژاد تبريزى، احمد، تذكره اختر، ص88.</ref></blockquote>
موقعيت مزار وى اكنون در تخت فولاد مشخّص نيست.
 
مرحوم سيد احمد ديوان بيگى نيز تاريخ فوت او را 1205 نقل كـرده اسـت و بـه یك بيت شعر از او اشاره مى‌كند:
{{شعر}}  
{{شعر}}  
{{ب|با تو گويم مجملى از سرگذشت | بى تو آب ديده‌ام از سر گذشت}}  
{{ب|با تو گويم مجملى از سرگذشت | بى تو آب ديده‌ام از سر گذشت}}  
سطر ۱۷: سطر ۲۰:
{{شعر}}  
{{شعر}}  
{{ب|اى خوش آن روزگار ديرينه | عيش ديرين و يـار ديرينه<ref>گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.</ref>}}  
{{ب|اى خوش آن روزگار ديرينه | عيش ديرين و يـار ديرينه<ref>گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.</ref>}}  
{{پایان شعر}}  
{{پایان شعر}}
موقعيت مزار وى اكنون در تخت فولاد مشخّص نيست.


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۱۰

محمدباقر سروش اصفهانى با تخلص سروش اصفهانی از شعراى قرن سيزدهم هجرى در اصفهان است.

زندگی نامه

در كتاب سفينةالمحمود و در پى آن حديقةالشعرا وى را از شاگردان درويـش عبدالمجيد معرفى كرده است. اما اختـر گرجى در تذكره ى خود يعنى تذكره ى انجمن‌آراى در مورد او مى نويسد:

از آدمى‌زادگان اصفهان خلدبنيان، صحبتش مكرّر اتّفاق افتـاده . جـوان مطبـوع نظيفى (بود) به گوشه نشينى اوقات مى‌گذرانيد. خط شكسته را خـوب مـى نوشـت از جمله ى شاگردان استادى عبدالمجيد درويش رحمةاللّه تعالى بود. در مراتب نظم بـه غزلسرايى مايل. سليقه ى خوش و اشعار صافى دارد خيالاتش دو هزار بيت مى شود در شهور سنه ى 1205 در جوانى وداع عالم فانى كرد در تخت فولاد اصفهان مدفون شد در اين اوقات ديوانش در دسترس نبود.[۱]

موقعيت مزار وى اكنون در تخت فولاد مشخّص نيست.

مرحوم سيد احمد ديوان بيگى نيز تاريخ فوت او را 1205 نقل كـرده اسـت و بـه یك بيت شعر از او اشاره مى‌كند:

با تو گويم مجملى از سرگذشت بى تو آب ديده‌ام از سر گذشت

اما در تذكره اختر و تذكره‌ى انجمن خاقان اين ابيات مشاهده مى شود:

خواهيم بردن درد سر از كوى تو جاى دگـر با ما بساز اى بى وفـا امـروز و فـرداى دگـر
***
چه مى خيزد اى خواجه از قتل بنده چو من بينوايى چه مرده چه زنـده
***
اى خوش آن روزگار ديرينه عيش ديرين و يـار ديرينه[۲]

پانویس

  1. گرجى نژاد تبريزى، احمد، تذكره اختر، ص88.
  2. گروسى، فاضل خان، تذكره انجمن خاقانى، ص513.


منبع

برگرفته از کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 305