این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید جعفر رضائی»
Kh1.shakeri (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۰۲/۲۷|مکان درگذشت=جزیره مجنون|پدر=اسکندر|تاریخ تولد=۱۳۴۵|مکان تولد=ماندگان|از دانشگاه=[[حوزه علمیه اقدميه شهرضا|حوزه علمیه اقدمیه شهرضا]] {{سخ}} [[حوزه علمیه قم]]|مدفن=گلزار شهدای روستای ماندگان|تصویر=جعفر رضائی.png|عرض_تصویر=170}} | |||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} '''جعفر رضائی''' یکم مهر ۱۳۴۵، در روستای ماندگان از توابع شهرستان سمیرم چشم به جهان گشود. پدرش اسکندر و مادرش جان افروز نام داشت. تحصیلات خود را تا سیکل ادامه داد. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح [[سطح مقدمات|(مقدمات)]] پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم اردیبهشت۱۳۶۴ در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]] ، ص۳۴۹</ref> | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۰: | ||
روحیه شهادت طلبی و شجاعت عجیبی داشت؛ چنانکه در منطقه خود علیه خوانین محلی به سخن می پرداخت و با آنان مقابله می نمود. | روحیه شهادت طلبی و شجاعت عجیبی داشت؛ چنانکه در منطقه خود علیه خوانین محلی به سخن می پرداخت و با آنان مقابله می نمود. | ||
این شهید والامقام به [[امام خمینی (ره)]] عشق می ورزید و درباره او می گفت: | این شهید والامقام به [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی (ره)]] عشق می ورزید و درباره او می گفت: | ||
"او آمد و داروی بیماران شد و چراغ راه بیداران شد". | "او آمد و داروی بیماران شد و چراغ راه بیداران شد". | ||
او از طلاب پیشگامی بود که به جبهه اعزام گردید. در دومین اعزام، از ناحیه پا مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت. آخرین صفحه زندگی این مجاهد في سبيل الله در تاریخ۶۴/۲/۲۷در جزیره مجنون ورق خورد و در مجنون ترین جزیره دنیا به لقای یار رسید.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]،ص۵۴۸</ref> | او از طلاب پیشگامی بود که به جبهه اعزام گردید. در دومین اعزام، از ناحیه پا مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت. آخرین صفحه زندگی این مجاهد في سبيل الله در تاریخ۶۴/۲/۲۷در جزیره مجنون ورق خورد و در مجنون ترین جزیره دنیا به لقای یار رسید.<ref>[[کتاب شاهدان روحانی]]،ص۵۴۸</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۶ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۲۱
| شهید جعفر رضائی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۵ ماندگان |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۴/۰۲/۲۷ جزیره مجنون |
| مدفن | گلزار شهدای روستای ماندگان |
| محل تحصیل | حوزه علمیه اقدمیه شهرضا حوزه علمیه قم |
| والدین |
|
شهید جعفر رضائی یکم مهر ۱۳۴۵، در روستای ماندگان از توابع شهرستان سمیرم چشم به جهان گشود. پدرش اسکندر و مادرش جان افروز نام داشت. تحصیلات خود را تا سیکل ادامه داد. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم اردیبهشت۱۳۶۴ در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.[۱]
زندگینامه
شهید جعفر رضایی، طلبه با صفایی از مدرسه علمیه اقدميه شهرضا بود که ضمن تحصيل معارف اهل بیت (ع) به امر تبلیغ دین مبین می پرداخت.
ایشان پس از آنکه دو سال در شهرضا تحصیل نمود، عازم حوزه مقدس قم شد و در جوار کریمه اهل بیت (س) به تحصیل پرداخت و دو سال نیز از محضر استادان فرزانه قم بهره ها برد.
روحیه شهادت طلبی و شجاعت عجیبی داشت؛ چنانکه در منطقه خود علیه خوانین محلی به سخن می پرداخت و با آنان مقابله می نمود.
این شهید والامقام به امام خمینی (ره) عشق می ورزید و درباره او می گفت:
"او آمد و داروی بیماران شد و چراغ راه بیداران شد".
او از طلاب پیشگامی بود که به جبهه اعزام گردید. در دومین اعزام، از ناحیه پا مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت. آخرین صفحه زندگی این مجاهد في سبيل الله در تاریخ۶۴/۲/۲۷در جزیره مجنون ورق خورد و در مجنون ترین جزیره دنیا به لقای یار رسید.[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ، ص۳۴۹
- ↑ کتاب شاهدان روحانی،ص۵۴۸