این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید احمد بهشتی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(زدن لینک وفاصله)
سطر ۱: سطر ۱:
'''عالم فاضل حجةالاسلام حاج سید احمد بهشتی'''  فرزند آقـا سـيد محمد هاشم از سلسله‌ى خاندان بهشتى در سال 1332 قمرى در اصفهان ديده به جهان گشود.
'''عالم فاضل حجةالاسلام حاج سید احمد بهشتی'''  فرزند آقـا سـيد محمد هاشم از سلسله‌ى خاندان بهشتى در سال 1332 قمرى در اصفهان ديده به جهان گشود.
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
حجةالاسلام حاج سيد احمد بهشتى پس از تحصيلات حوزوى به امر تبليغ پرداخت و امامـت جماعـت مسـجد مستهلك ناژوان و نيز مسجد امام صادق (علیه‌السلام) مسجد كوچكى نزديك مقبره‌ی صائب را به عهده داشت.


پس از درگذشت عمويشان كه عالمى جلیل‌القدر به نـام حاج‌آقا سـید حسـين بهشتى بود و دفتر ازدواج و طلاق داشـت امـور آن دفتـر را بـه عهـده گرفـت و در خدمت به مردم به نحوه شايسته‌اى انجام‌وظیفه مى‌نمود. بيشـتر اهتمـامش در آسـان گرديدن امور ازدواج و انصراف مراجعين طلاق بود تا حتی‌الامکان بتواند آنـان را از طــلاق و جــدايى برهانــد. در زنــدگى شخصــى و ادارى خــود داراى نظــم و انضباط بود. از طبعى سرشار و روان برخوردار بود و در اشعار به «احمد» تخلّص می‌نمود. از وى مجموعه اشعارى چاپ‌نشده، به‌جای مانده كه در پاى هر اثـر تـاريخ سرودن آن درج گرديده است. وى در اول جمادی‌الثانی 1403 قمرى ديده از جهان فروبست و در جوار قبر اجداد بزرگوارش در نزديـك مصـلى در تخت فولاد به خاك سپرده شد.  
حجةالاسلام حاج سيد احمد بهشتى پس از تحصيلات حوزوى به امر تبليغ پرداخت و امامـت جماعـت [[مسـجد مستهلك]] ناژوان و نيز [[مسجد امام صادق]] (علیه‌السلام) مسجد كوچكى نزديك مقبره‌ی صائب را به عهده داشت.
 
پس از درگذشت عمويشان كه عالمى جلیل‌القدر به نـام حاج‌آقا سـید حسـين بهشتى بود و دفتر ازدواج و طلاق داشـت امـور آن دفتـر را بـه عهـده گرفـت و در خدمت به مردم به نحوه شايسته‌اى انجام‌وظیفه مى‌نمود. بيشـتر اهتمـامش در آسـان گرديدن امور ازدواج و انصراف مراجعين طلاق بود تا حتی‌الامکان بتواند آنـان را از طــلاق و جــدايى برهانــد. در زنــدگى شخصــى و ادارى خــود داراى نظــم و انضباط بود. از طبعى سرشار و روان برخوردار بود و در اشعار به «احمد» تخلّص می‌نمود. از وى مجموعه اشعارى چاپ‌نشده، به‌جای مانده كه در پاى هر اثـر تـاريخ سرودن آن درج گرديده است. وى در اول جمادی‌الثانی 1403 قمرى ديده از جهان فروبست و در جوار قبر اجداد بزرگوارش در نزديـك مصـلى در [[تخت فولاد]] به خاك سپرده شد.  


از اشعار اوست:{{شعر}}
از اشعار اوست:{{شعر}}
سطر ۱۰: سطر ۱۲:


چنانكه ملاحظه مى‌شود آشنايى او با قافيه و اصول شاعرى انـدك بـوده و طبـع شعرى داشته است و از اشعار او چنين استنباط مى‌شـود كـه در انجمـن هـاى شـعر شركت نداشته است. از اين رو اشعار او خالى از اشكال نيست اما از بعد محتـوايى و اخلاقى ابياتى ارزشمند و حكيمانه است.
چنانكه ملاحظه مى‌شود آشنايى او با قافيه و اصول شاعرى انـدك بـوده و طبـع شعرى داشته است و از اشعار او چنين استنباط مى‌شـود كـه در انجمـن هـاى شـعر شركت نداشته است. از اين رو اشعار او خالى از اشكال نيست اما از بعد محتـوايى و اخلاقى ابياتى ارزشمند و حكيمانه است.
==منبع==
==منبع==
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390، ص58.
 
برگرفته از کتاب تذكره شعراي [[تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390، ص58.
[[رده: کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]
[[رده: کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]

نسخهٔ ‏۴ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۱۱

عالم فاضل حجةالاسلام حاج سید احمد بهشتی فرزند آقـا سـيد محمد هاشم از سلسله‌ى خاندان بهشتى در سال 1332 قمرى در اصفهان ديده به جهان گشود.

زندگی‌نامه

حجةالاسلام حاج سيد احمد بهشتى پس از تحصيلات حوزوى به امر تبليغ پرداخت و امامـت جماعـت مسـجد مستهلك ناژوان و نيز مسجد امام صادق (علیه‌السلام) مسجد كوچكى نزديك مقبره‌ی صائب را به عهده داشت.

پس از درگذشت عمويشان كه عالمى جلیل‌القدر به نـام حاج‌آقا سـید حسـين بهشتى بود و دفتر ازدواج و طلاق داشـت امـور آن دفتـر را بـه عهـده گرفـت و در خدمت به مردم به نحوه شايسته‌اى انجام‌وظیفه مى‌نمود. بيشـتر اهتمـامش در آسـان گرديدن امور ازدواج و انصراف مراجعين طلاق بود تا حتی‌الامکان بتواند آنـان را از طــلاق و جــدايى برهانــد. در زنــدگى شخصــى و ادارى خــود داراى نظــم و انضباط بود. از طبعى سرشار و روان برخوردار بود و در اشعار به «احمد» تخلّص می‌نمود. از وى مجموعه اشعارى چاپ‌نشده، به‌جای مانده كه در پاى هر اثـر تـاريخ سرودن آن درج گرديده است. وى در اول جمادی‌الثانی 1403 قمرى ديده از جهان فروبست و در جوار قبر اجداد بزرگوارش در نزديـك مصـلى در تخت فولاد به خاك سپرده شد.

از اشعار اوست:

تـا چنـد بـرادر تـو بـه فكـر خـور خـوابى هشــدار تـــو انســـانى و برتـــر ز دوابـــى

چنانكه ملاحظه مى‌شود آشنايى او با قافيه و اصول شاعرى انـدك بـوده و طبـع شعرى داشته است و از اشعار او چنين استنباط مى‌شـود كـه در انجمـن هـاى شـعر شركت نداشته است. از اين رو اشعار او خالى از اشكال نيست اما از بعد محتـوايى و اخلاقى ابياتى ارزشمند و حكيمانه است.


منبع

برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390، ص58.