این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شهید احمدرضا علیرضایی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'کتاب[[شاهدان' به '[[کتاب شاهدان')
برچسب: واگردانی دستی
جز (جایگزینی متن - '=حوزه علمیه اصفهان' به '=حوزه علمیه اصفهان')
سطر ۱: سطر ۱:
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۱۲/۱۲|مکان درگذشت=فاو -کارخانه نمک|پدر=محمد|تاریخ تولد=۱۳۴۳|مکان تولد=اصفهان|از دانشگاه=حوزه علمیه اصفهان وقم|مدفن=گلستان شهدای اصفهان|تصویر=احمدرضا علیرضایی.jpg|عرض_تصویر=170}}
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۱۲/۱۲|مکان درگذشت=فاو -کارخانه نمک|پدر=محمد|تاریخ تولد=۱۳۴۳|مکان تولد=اصفهان|از دانشگاه=[[حوزه علمیه اصفهان]] وقم|مدفن=گلستان شهدای اصفهان|تصویر=احمدرضا علیرضایی.jpg|عرض_تصویر=170}}
   
   
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' احمدرضا علیرضایی''' بیست و سوم اسفند ۱۳۴۳، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش محمد، در کارخانه دخانیات کار می کرد و مادرش صدیقه نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم اسفند ۱۳۶۴، در فاو عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در همان منطقه بر جا ماند و بیست و هشتم خرداد ۱۳۷۶، پس از تفحص در گلستان شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، ص ۴۹۸ </ref>
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' احمدرضا علیرضایی''' بیست و سوم اسفند ۱۳۴۳، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش محمد، در کارخانه دخانیات کار می کرد و مادرش صدیقه نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم اسفند ۱۳۶۴، در فاو عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در همان منطقه بر جا ماند و بیست و هشتم خرداد ۱۳۷۶، پس از تفحص در گلستان شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، ص ۴۹۸ </ref>

نسخهٔ ‏۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۵۸

شهید احمدرضا علیرضایی
احمدرضا علیرضایی.jpg
زادهٔ۱۳۴۳
اصفهان
درگذشت/شهادت۱۳۶۴/۱۲/۱۲
فاو -کارخانه نمک
مدفنگلستان شهدای اصفهان
محل تحصیلحوزه علمیه اصفهان وقم
والدین
  • محمد (پدر)

شهید احمدرضا علیرضایی بیست و سوم اسفند ۱۳۴۳، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش محمد، در کارخانه دخانیات کار می کرد و مادرش صدیقه نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم اسفند ۱۳۶۴، در فاو عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در همان منطقه بر جا ماند و بیست و هشتم خرداد ۱۳۷۶، پس از تفحص در گلستان شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.[۱]

زندگی نامه

«سه شب قبل از پیدا شدن جسد احمد، خواب شهید رجایی را دیدم ، در کوچه ای بن بست سراغ احمد را گرفت. گفتم بی خبرم. سه عدد سنگریزه به من داد. بعد. هم از طرف در بزرگی به سوی بانی پر از گل رفت و اتفاقا سه روز بعد، بود که خبر پیدا شدن جسد پسرم را شنیدم ....»

بار اول دو ماه در سیستان و بلوچستان خدمت کرد؛ بعد هم عملیات محرم، بیت المقدس رمضان، والفجر مقدماتی و والفجر هشت. سه مرتبه جسم پاکش مورد اصابت گلوله و ترکش قرار گرفت و در پایان هم در حوالی کارخانه نمک در عملیات والفجر هشت که در آنجا ماند و ماندو دوازده سال میهمان خاک های گرم جنوب بود.

طلبه ای فاضل بود و درس خوان، برای رفتن به جبهه ها هم از روی ادب از استادانش اجاره کسب می کرد. قاری قرآن بود و خوش الحان، شور داشت و عشق و همواره به مادرش می گفت: دوست دارم چیزی از من به جای نماند. حتی یک وجب از خاک گلستان شهدا را اشغال نکنم .[۲]


منابع

  1. کتاب فرهنگ اعلام شهداي روحاني، ص ۴۹۸
  2. کتاب شاهدان روحانی، ص ۴۲۶