این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

مدرسه شهشهان

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۲۶ توسط Mahdibabaii (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «این مدرسه از مدارس دوران قبل از صفویه می باشد. == مؤسس مدرسه == یکی از علماء و سادات بزرگ اصفهان ، در قرن نهم هجری ، سیّد علاء الدّین محمّد بوده ، که به شاه شاهان ( شهشهان ) و شاه علاء اَلدّین محمّد ، شهرت یافته بوده است . به علّت عظمت شخصیّت او محلّ...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدرسه از مدارس دوران قبل از صفویه می باشد.

مؤسس مدرسه

یکی از علماء و سادات بزرگ اصفهان ، در قرن نهم هجری ، سیّد علاء الدّین محمّد بوده ، که به شاه شاهان ( شهشهان ) و شاه علاء اَلدّین محمّد ، شهرت یافته بوده است .

به علّت عظمت شخصیّت او محلّه ، دَرْبِهْ یا دَریهْ یا حسینیّه ( که به اعتبار حسینیّۀ سیّد علاء الدّین محمّد ، به این نام خوانده می شده ) به نام محلّۀ شهشهان شهرت یافته است .

شهادت

سیّد علاء الدّین محمّد ، در این محلّه ، حسینیّه و مدرسه داشته ، و پس از آنکه به دستور شاهرخ، به ساوه تبعید گردیده ، و در سال ۸۵۰ هجری ، به شهادت می رسد ، پس از مرگ شاهرخ ، جنازۀ او را با احترام فراوان به اصفهان منتقل نموده ، و در حسینیّه و مدرسۀ او ، مدفون می نمایند ، و بقعه و گنبدی جالب برای او بنا می کنند ، که هم أکنون موجود است ، و از مزارات متبرّکۀ اصفهان به شمار می رود .

مدرسۀ شهشهان و بقعه و مزار او ، یکی از نشانه های بارز نفوذ و موقعیّت و فعّالیّت علمی و رسمی شیعه در اصفهان ، در قرن نهم هجری می باشد .

بقعۀ شهشهان ، در نزدیکی مسجد صفا ، و با فاصلۀ نسبتاً کمی با خیابان ابن سینا ، قرار گرفته است.[۱]

پانویس

  1. ریشه ها و جلوهای تشیع و حوزۀ علمیّۀ اصفهان، ج۲، ص۸۹ . دربارۀ مدرسه و حسینیّه و بقعۀ شهشهان ، و شخصیّت شاه علاء الدّین محمّد ، به گنجینۀ آثار تاریخی اصفهان ، صفحات ۳۳۳ تا ۳۴۱، و آثار ملّی اصفهان ، صفحۀ ۴۵ و ۲۳۷ - ۲۳۸ و تاریخ مدارس ایران ، صفحۀ ۱۷۹ ، و فهرست بناهای تاریخی و أماکن باستانی ایران ، صفحۀ ۴۲ ، و شماری از کتب تراجم و رجال ، همانند رجال اصفهان ، و دانشمندان و بزرگان اصفهان ، می توان مراجعه نمود.