این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید عباس صفی دهکردی
سیّد عباس صفی دهکردی بن سیّد علی بن سیّد محمّدتقی حسینی دهکردی، عالم عابد فاضل قرن چهاردهم.
زندگی‌نامه
در سال 1304ق (1261ش) در روستای « اشکفتک» در پنج کیلومتری شهرکرد متولّد شد.
به نوشته مرحوم سیّد کریم نیکزاد:
طبق اسناد و مدارکی که دکتر سیّد رضا صفا در اختیار داشته:
در دوره زمامداری رستم بیک آق قویونلو، میر سیّد محمّد از سادات و علمای آذربایجان به منطقه مرکزی آمده و طبق فرمان شاه اسماعیل اول، به منصب شیخ الاسلامی منطقه بختیاری و قشقایی و بویر احمدی منصوب شده و اولاد و احفاد او در این مناطق به ترویج مذهب تشیع پرداخته و بسیاری از امام زاده های موجود در این مناطق از اولاد سیّد محمّد می باشند.
فرزندان
در اوایل سلطنت فتحعلی شاه قاجار، سیّد محمّدتقی از نسل مرحوم سیّد محمّد به این آبادی آمده و ساکن شده و صاحب شش فرزند گردیده، از جمله:
1. سید محمّد تقی از علمای بزرگ چهار محال که قبرش در گورستان بالای این روستا واقع شده و زیارتگاه عمومی است. 2. آقا سیّد محمّد، پدر آیت اللّه سیّد محمّد رضا بختیاری[۱] 3. آقا سیّد علی که مزارش نزدیک قبر برادرش سیّد محمّد تقی قرار دارد.
آیت الله حاج سیّد عباس صفی فرزند آقا سیّد علی است.
تحصیلات و اساتید
مرحوم صفی تحصیلات مقدّماتی را در زادگاه خود نزد عموی بزرگوارش انجام داد. سپس در شهرکرد از محضر درس آیت اللّه شهید آقا جلال الدین بت شکن[۲] و سایر اساتید محل استفاده کرد و آن گاه به اصفهان مهاجرت نمود و نزد اساتید ذیل به تحصیل سطوح عالی و خارج فقه و اصول و حکمت پرداخت:
- جهانگیر خان قشقایی؛
- آخوند ملاّ محمّد کاشانی؛
- آیت اللّه علاّمه شیخ عبدالحسین محلاتی؛
- آیت اللّه العظمی سیّد ابوالقاسم دهکردی؛
- آیت اللّه العظمی سیّد محمّد باقر درچه ای؛
وی در طبّ قدیم نیز از محضر طبیب نامدار مرحوم میرزا محمّد باقر حکیم باشی بهره برد و خود عالمی جامع و فاضلی کامل گردید.
آیت اللّه صفی با آیت اللّه العظمی حاج سیّد حسین بروجردی که آن زمان در اصفهان و مدرسه جدّه بزرگ حجره داشته اند هم درس و هم مباحثه بوده است.
از دیگر دوستان و همدرسان ایشان می توان به حضرات آیات:
- حاج آقا رحیم ارباب؛
- حاج میرزا علی آقا شیرازی؛
- شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی؛
- سیّد محمّد رضا خراسانی
اشاره کرد.
تدریس
آیت اللّه صفی مدّتی نیز در شهرهای مقدّس قم و نجف اشرف سکونت کرد و سپس به اصفهان مراجعت کرد و با همکاری آیت اللّه علاّ مه میر محمّد صادق خاتون آبادی بنیان حوزه علمیه را در مدرسه جدّه بزرگ اصفهان بنا نهاد و تا پایان عمر سرپرستی آن را عهده دار بود و به مدت پنجاه سال در این مدرسه به تدریس دروس مختلف پرداخت.
او مردی بسیار وارسته و متواضع و ساده زیست بود. سال ها در مدرسه جدّه بزرگ به تدریس سطوح فقه و اصول و کلام و فلسفه و رجال و درایه اشتغال داشت و تعدادی از فضلا از درس او بهره می بردند.
شاگردان
- شیخ ابراهیم امینی(درس رسائل)؛
- سیّد جعفر آیت میردامادی[۳] (درس رسائل)؛
- شیخ احمد روحانی شیخ الاسلام؛
- شیخ رمضانعلی املایی؛
- شیخ غلامحسین تسلیمی رهنانی (رجال و درایه)؛
- شهید مظلوم دکتر سیّد محمّد حسینی بهشتی؛
- شیخ محمّد حسین رشتی؛
- شیخ محمّد علی امامی بیستجانی؛
- سیّد سلیمان میرلوحی فلاورجانی.[۴]
فرزندان
از آن مرحوم چهار فرزند پسر و پنج دختر باقی ماند که دو تن از آنان به نام های سیّد مهدی (م1349ش) و دکتر سیّد فضل اللّه صفا در جوار او مدفون اند.
وفات
سرانجام در ذی القعده 1394ق (1352ش) وفات یافته و در صحن تکیه سیّدالعراقین در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.
وی داماد مرحوم سیّد محمّد منجمی از وعّاظ محترم اصفهان بود.
سنگ نوشته
سنگ مزار آیت اللّه صفی به خطّ مرحوم حبیب اللّه فضائلی است و متن آن چنین است:
قد ارتحل من دار الفنأ الی دار البقأ السید السند و العالم الفاضل الکامل العابد و الحبر المعتمد حاوی المعقول و المنقول آقا سیّد عباس بن سیّد علی العلوی الشهیر بالصفی دهکردی طاب ثراه فی یوم الثانی من شهر ذیقعده الحرام سنه 1394 من الهجره النبویه المقدسه.[۵]
پانویس
- ↑ آیت اللّه بختیاری در سال 1304ق متولد شد. در اصفهان از درس آیت اللّه شیخ محمد تقی آقا نجفی و در نجف اشرف از محضر آخوند ملا محمد کاظم خراسانی و سیّد محمّد کاظم یزدی و میرزا محمّد تقی شیرازی بهره برد و به مقام اجتهاد رسید. در سال 1340ش به ایران آمد و در مشهد مقدس ساکن شد و به تدریس و امامت مشغول شد و مورد اطمینان و وثوق آیت اللّه حاج آقا حسین قمی بود. پس از قیام گوهرشاد چند سال به تربت حیدریه تبعید شد و مجددا به مشهد مقدس بازگشت و در سال 1337ش وفات یافت و در یکی از حجرات صحن عتیق مدفون شد. شناخت سرزمین چهارمحال، ج 2، ص 450.
- ↑ عالم جلیل، از شاگردان آخوند ملا محمد کاظم خراسانی و سیّد محمّد کاظم یزدی که پس از بازگشت از نجف اشرف به خدمات اجتماعی در شهرکرد و حل و فصل مسائل مردم و مبارزه با ظلم و ستم خوانین پرداخته و سرانجام در 19 دی ماه 1306ش به دست عده ای نادن و مزدور با وضع فجیعی به شهادت رسید.
- ↑ عالم وارسته، فرزند آیت اللّه سیّد محمّد حسین آیت در سال 1305ق در محله خوزان متولد شد. ادبیات را نزد سیّد مصطفی ابطحی خواند و در سن 15 سالگی به اصفهان رفت و از درس اساتیدی چون: ملاّ هاشم جنتی، شیخ یحیی فقیه ایمانی، شیخ هبه اللّه هرندی و سیّد محمّد باقر ابطحی بهره برد و سطوح عالی را نزد حضرات آیات: صفی، سیّد حسین خادمی، سیّد علی اصغر برزانی و حاج آقا رحیم ارباب آموخت. در سن 21 سالگی به قم رفت و از محضر بزرگانی چون آیات عظام: بروجردی، حجت کوهکمری، امام خمینی، مرعشی نجفی، سیّد احمد خوانساری، شیخ مهدی مازندرانی و علاّمه طباطبایی بهره برد و به درجه اجتهاد رسید. آن گاه به تهران رفت و تاکنون در آن جا به اقامه جماعت و تبلیغ دین اشتغال دارد و منشأ خدمات فرهنگی مفیدی گردیده است از جمله تأسیس مؤسسه علمی مذهبی میرداماد که در ارشاد جوانان بسیار موفق بوده است. خمینی شهر ،ص 276.
- ↑ واعظ با اخلاص، در سال 1291 ش در فلاورجان متولد شد. جدّش آقا سیّد علی از واعظان معروف و ذاکرین حضرت ابا عبداللّه علیه السلام بود. پدر آقا سیّد علی به نام سیّد محمّد رضا میرلوحی نیز از روحانیون به نام آن منطقه بوده است. سیّد سلیمان در سن 12 سالگی به اصفهان رفته و در مدرسه جده بزرگ ساکن شده و به تحصیل علوم دینی پرداخت. مقدمات و بخشی از سطوح را در نزد اساتید آن روزگار امثال آیت اللّه شیخ عباسعلی ادیب و سیّد عباس زانیانی آموخت. از سال 1325 تا 1366 ش در فلاورجان وحومه به وعظ و ارشاد اشتغال داشت و در مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام در فلاورجان و مسجد جامع ریاخون به طور مرتب به اقامه جماعت می پرداخت. وی در 22 مهر ماه 1366 ش در شب اربعین امام حسین علیه السلام در حالی که پس از اقامه نماز در مسجد امام حسن علیه السلام آماده رفتن به منبر می شد وفات نمود. فرزندش حجّه الاسلام دکتر سیّد علی میرلوحی از استاد ادبیات عرب در دانشگاه اصفهان است
- ↑ شرح مجموعه گل، صص 233-240 .
منبع
برگفته از کتاب: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.