ابومحمّد عبدالله بن یوسف اردستانی اصفهانی

ابومحمّد عبدالله بن یوسف بن احمد بن بامویه (بابویه) صوفی اردستانی اصفهانی از محدّثین مشهور و عرفای نامدار قرن چهارم هجری است.

معرفی

در سال 315ق متولّد شده و در طلب حدیث و کسب علم به هرات، جبال، عراق و حجاز سفر کرده و سال ها در نیشابور بود در مکّه مصاحبت اباسعید بن اعرابی را دریافته و از او حدیث اخذ کرده و در نیشابور به خدمت شیخ اباالحسن پوشنگی (بوشنجی) رسیده و از محضر او بهره گرفته است.

همچنین از ابوبکر احمد بن سعید بن فرجیح، ابوبکر محمّد بن عبیدالله بن فتح (در بغداد) ، ابوبکر محمّد بن حسن بن حسین قطّان، ابوسعید اصفهانی، محمّد بن حسن، محمّد بن عبدالله و بُکیر بن احمد بن سهیل صوفی روایت می کند.

ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری، ابوبکر احمد بن حسین بیهقی، عبدالرّحمان بن محمّد، محمّد بن اسماعیل بن محمّد قرشی، ابوبکر بغدادی و ابوبکر احمد بن علی بن خلق شیرازی از او نقل حدیث کرده اند.

وفات

او در ماه رمضان 409ق در نیشابور وفات یافته و در همانجا مدفون شد.

منبع

• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان (کتاب)، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.