علی بطلانی اصفهانی

علی بطلانی اصفهانی متخلّص به «دیوانه» فرزند استاد باقر، شاعر ادیب معاصر در سال 1272ش در اصفهان متولّد گردیده است.

معرفی

وی در آغاز نوجوانی به نانوایی مشغول شد. در جوانی خواندن و نوشتن آموخت و در همان سال ها به سرودن شعر پرداخت.

بسیاری از اشعارش مدایح و مراثی چهارده معصوم علیهم السلام است.

آثار

این کتاب ها از اشعار او به چاپ سیده است:

1. «دیوان دیوانه اصفهانی» در سال 1318ش

2. «نوبهار دیوانه» در سال 1346ش

3. «بوستان غم انگیز کربلا» در سال 1350ش

4. «گلشن راز»

این شعر از اوست:

شمع فراق، جامه هستی ز کف بسوخت		این سوز جانگداز، ز پروانه آرزوست
چون مرغ خسته دل، به کناری گرفته جای		کز دست دوست طعمه بر او دانه آرزوست

وفات

وی در ماه رمضان 1407ق مطابق با 5 اردیبهشت 1366ش وفات یافته و در قطعه 9 قبرستان جدید اصفهان (باغ رضوان) مدفون شد.

منبع

• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.