این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

جلال الدین محمد صاعدی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۷ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۵۹ توسط A.mozafari (بحث | مشارکت‌ها) (ایجاد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

خواجه جلال الدّین محمّد صاعدی، از شعرا و سخنوران قرن دهم هجری، و از بزرگان آل صاعد بوده است.

این بیت از او است:

صبری که بود اندر دلم، رفت از غمت یکبارگی اکنون من و کنج غمت، خو کرده با بی چارگی.[۱] [۲]


وفات

در سال 943ق وفات یافته است.


پانویس

  1. تذکره روز روشن، ص461؛ تاریخ نظم و نثر، ج2، ص683.
  2. مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 76.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶ .