این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

سید شهاب‌الدین بن صدرالدین بهشتی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۸ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۳۸ توسط Kh1.fa.alizadeh (بحث | مشارکت‌ها) (ایجاد کلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سید شهاب‌الدین (۱۳۱۴ق-۱۳۵۱ش) عالم فاضل، فرزند آقا سید صدر الدین فرزند آقا سید مهدی فرزند میر محمد صادق، در اصفهان متولد شد.

معرفی

پس از فراگیری مقدمات علوم، با بهره گیری از محضر بزرگانی، همچون آيت الله شیخ محمد تقی نجفی و حاج آخوند زفره ای به مقامات بالای علمی دست يافت.[۱]

از خصوصیات اخلاقی وی حاضرجوابی، شوخ طبعی و در عین حال زیرکی بود و در برخورد با دیگران اخلاقی نیکو داشت. سید شهاب الدین زهد و تقوای بسیار داشت و شخصیتی ممتاز و بی نظیر بود. وي مدتی را برای تبلیغ و اقامه جماعت به قهدریجان می رفت. و در مسجد لنبان هم اقامه جماعت می نمود.[۲]

وفات

وی دراول آذر ۱۳۵۱ش در اصفهان وفات یافت و در قبرستان پشت مصلی به خاک سپرده شد.[۳]

پانویس

  1. بهشتی،تحفه الحباب،ص۴۲.
  2. بهشتی،خاندان بهشتی،مخطوط.
  3. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص۳۱۵-۳۱۶.

منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.